استقلال اعطایی به دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی فرصت یا تهدید
- سال انتشار: 1383
- محل انتشار: فصلنامه مطالعات تجربی حسابداری مالی، دوره: 2، شماره: 8
- کد COI اختصاصی: JR_QJMA-2-8_002
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 771
نویسندگان
عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی
چکیده
دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی پژوهشی تا قبل از انقلاب اسلامی از نظر مالی اداری و استخدامی و تشکیلاتی مستقل وبراساس مقررات مصوب هییت هایامنا اداره می شدند. از سال 1358 به بعد اداره کل امور این قبیل موسسات نیز باستثنای مقررات استخدامی اعضای هییت علمی تابع مقررات عمومی کشور گردید از همان سال دانشگاه های کشور و وزارخانه های متبوع آنها تلاشهای زیادی در جهت کسب استقلال مجدد به عمل آوردند که نتیج نهایی ان استقلال اعطایی موضوع ماده 10 قانون اهداف وظایف و تشکیلات وزارت علوم تحقیقات و فناوری و ماده 49 قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی اجتماعی و فرهنگی مصوب سال 83 می باشد به موجب مقررات مذکور دانشگاه ها و موسسات اموزش عالی و پژوهشی از ابتدای سال 84 دارای استقلال مالی اداری استخدامی و تشکیلاتی بوده و صرفا براساس ایین نامه های خاص مصوب هییت های امنا مربوط اداره خواهند شد تسهیلات اعطایی موضوع مواد قانون فوق مقامات مسیول دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی و تحقیقات را با چالشی بزرگ در زمان مدیریت خویش روبرو نموده است به بیان دیگر انتظار می رود مدیران این قبیل موسسات اهمیت تغییرات حاصله را به درستی درک و اقدامات اساسی در جهت استفاده از تمام ظرفیتهای تسهیلات اعطایی به عمل آورند در صورت تحقق چنین امری از مجوزهای قانونی فوق به مثابه فرصتی طلایی در جهت ارتقای سطح اهداف آموزش عالی و تحقیقات استفاده می شود و در غیر این صورت شرایط لازم برای بازگشت به وضعیت گذشته فراهم خواهد گردید.کلیدواژه ها
تسهیلات اعطایی، استقلال مالی، اداری استخدامی، و تشکیلاتی، بودجه بندی عملیاتی، حسابداری بهای تمام شدهمقالات مرتبط جدید
- تاثیر مدیریت سود و ارزش شرکت با در نظر گرفتن نقش گزارشگری مسئولیت اجتماعی و مالکیت دولتی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران
- حکمرانی شرکتی در شرکت های دولتی و ضرورت اصلاحات نهادی؛ چالش ها و فرصت ها
- نقش و کاربرد هوش مصنوعی در آینده حسابداری
- تاثیر سیاست های پولی بر تورم در اقتصادهای در حال توسعه
- تاثیر راهبردهای بازرسی هوشمند مجازی بر عملکرد سازمان ها
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.