تنبیه بدنی کودکان در پرتو سیاست جنایی حکومت دینی
- سال انتشار: 1390
- محل انتشار: دوفصلنامه حقوق بشر، دوره: 6، شماره: 12
- کد COI اختصاصی: JR_JHM-6-12_003
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 423
نویسندگان
دکترای حقوق جزا و جرم شناسی از دانشگاه تهران
چکیده
در نظام جمهوری اسلامی ایران که ولایت مطلقه ی فقیه بر تمام ارکان و شوون آن حاکم است، نظرات مقتم رهبری به صورت مستقیم در تعیین سیاست جنایی برای مقابله و پیشگیری از انحرافات اخلاقی و رفتاری ( به عنوان بخشی از سیاست های کلی نظام) و به صورت غیر مستقیم در تصویب قوانین موافق و منطبق بر موازین شرعی ایفای نقش می کند. تادیب و تنبیه کودکان به عنوان جزیی از سیاست جنایی، در آموزه های فقهی اسلام، به عنوان حقی برای اولیاء به رسمیت شناخته شده و قوانین مصوب نیز بر آن صحه گذاشته است؛ در عین حال، محدودیت هایی همچون رعایت حد متعارف و مصلحت، شرط اعمال این حق دانسته شده که تاثیر بسزایی در تعدیل آن و حمایت از کودکان دارد. تادیب کودکان بزهکار از طریق دادگاه های اطفال و کانون های اصلاح و تربیت، از جمله تمهیداتی است که به نظام مند کردن سیاست جنایی مقابله با رفتارهای نابهنجار کودکان و در واقع جایگزینی تنبیه بدنی و رفتارهای خشن با عکس العمل های رسمی کنترل شده منجر می گردد. از منظر فرامرزی، الحاق مشروط جمهوری اسلامی ایران به کنواسیون حقوق کودک می تواند شبهه ی مغایرت قوانین داخلی و نظرات فقهی ناظر به موضوع، با مقررات بین المللی را ایجاد نموده و تعهدات جهانی کشور را زیر سوال ببرد. مطالعه ی این موضوع، علاوه بر توضیح جایگاه قانونی و شرعی تنبیه بدنی کودکان، موضع نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران را در قبال این سند مهم بین المللی بیش از پیش آشکار می نماید.کلیدواژه ها
تنبیه بدنی، تادیب، حقوق کودک، کودکان بزهکار، کنواسیون حقوق کودکمقالات مرتبط جدید
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.