ارزیابی ظرفیت سازگاری نهاد غیررسمی در برابر تغییر اقلیم حوضه آبریز طشک -بختگان تحت تاثیر سازمان حفاظت محیط زیست استان فارس

  • سال انتشار: 1396
  • محل انتشار: چهارمین کنفرانس بین المللی برنامه ریزی و مدیریت محیط زیست
  • کد COI اختصاصی: ESPME04_332
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 745
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

مهسا قطبی زاده

دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت مدرس، تهران

علی باقری

استادیار گروه مهندسی منابع آب، دانشگاه تربیت مدرس، تهران،

چکیده

آب یک منبع حیاتی برای زندگی و در بعضی از مناطق جهان عاملی محدود کننده برای توسعه اجتماعی و اقتصادی محسوب می-گردد. کمبود آب و وضعیت خشکسالی، فشار وارد بر استفاده از منابع آبی و محیط زیست را افزایش داده است. بنابراین، از یک سو افزایش تقاضا برای آب و از سوی دیگر محدودیت و کمبود آب باعث شده بحران آب، بیش از پیش چشمگیر شود و همواره مدیران این بخش را با چالشی اساسی مواجه نموده است. همچنین تاثیر تغییراقلیم بر کاهش منابع آب، چالش بزرگی را برای تصمیم سازان این بخش ایجاد نموده است. از این منظر این مقاله به ارزیابی ظرفیت سازگاری نهاد غیررسمی حوضه آبریز طشک -بختگان پرداخته است. نهاد غیررسمی عبارت است از قوانین اجتماعی سنتی و مدرن و هنجارهایی که در مدیریت، تخصیص و استفاده از آب اعمال می شود، اشاره دارد. نتایج حکایت از بحران شدید در حوضه آبریز طشک –بختگان از منظر منابع آب داشت. در نتیجه برای ارزیابی ظرفیت سازگاری با توجه به انتخاب مدیران و کارشناسان سازمان حفاظت محیط زیست استان فارس از روش مصاحبه ساختاریافته و پرسشنامه برای جمع آوری داده استفاده شد. نتایج نشان می دهند که ظرفیت سازگاری نسبتا منفی است. این ارزیابی بدین مفهوم است که ساختار نهاد غیررسمی برای مقابله با اثرات منفی شرایط جدید و سازگاری آن، خلاءهایی هست که نیاز به ترمیم می باشد و در نتیجه برای افزایش ظرفیت سازگاری با پدیده کمبود آب نیاز به تغییرات ساختاری در نهاد غیررسمی دارد و مسیر فعلی که ساختار موجود طی می کند به سوی از بین رفتن کلی منابع آب این حوضه می باشد.

کلیدواژه ها

تغییر اقلیم، حوضه آبریز طشک –بختگان، ظرفیت سازگاری، نهاد غیررسمی، سازمان حفاظت محیط زیست استان فارس

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.