مروری بر روش ها و مدل های مورد استفاده در مدیریت مناطق خشک و بیابانی
عنوان مقاله: مروری بر روش ها و مدل های مورد استفاده در مدیریت مناطق خشک و بیابانی
شناسه ملی مقاله: ESPME04_001
منتشر شده در چهارمین کنفرانس بین المللی برنامه ریزی و مدیریت محیط زیست در سال 1396
شناسه ملی مقاله: ESPME04_001
منتشر شده در چهارمین کنفرانس بین المللی برنامه ریزی و مدیریت محیط زیست در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:
فرناز خسروی - دانشجوی کارشناسی ارشد بیابان زایی، دانشگاه اردکان
محمد سرباز - دانشجوی کارشناسی ارشد ارزیابی و آمایش سرزمین، دانشگاه اردکان
شادی احمدیان - دانشجوی کارشناسی ارشد ارزیابی و آمایش سرزمین، دانشگاه اردکان
محمد نادی - دانشجوی کارشناسی ارشد بیابان زدایی، دانشگاه اردکان
خلاصه مقاله:
فرناز خسروی - دانشجوی کارشناسی ارشد بیابان زایی، دانشگاه اردکان
محمد سرباز - دانشجوی کارشناسی ارشد ارزیابی و آمایش سرزمین، دانشگاه اردکان
شادی احمدیان - دانشجوی کارشناسی ارشد ارزیابی و آمایش سرزمین، دانشگاه اردکان
محمد نادی - دانشجوی کارشناسی ارشد بیابان زدایی، دانشگاه اردکان
یکی از معضلات و بحران جهان امروز که اکوسیستم را تحت تاثیر قرار داده بیابان زایی است که به کاهش تولید بیولوژیک می انجامد بیابان زایی وضعیت اقتصادی و اجتماعی مردم را تحت تاثیر قرار می دهد و عواملی مثل: اقلیم، وضعیت زمین شناسی و فعالیت انسان ها بر روی توسعه بیابان ها تاثیر می گذارد. با توجه به این که حدود 80 درصد از مناطق ایران را منطقه خشک و نیمه خشک تشکیل داده است لذا باید اقدامات بسیاری در جهت مدیریت و به صورت عملی در راستای مقابله با بیابان زایی صورت بگیرد. بیابان زایی در سطح ملی و بین المللی عوارضی دارد که برای جلوگیری از این عوارض مدل های مختلفی ارایه شده است. در بین این مدل ها، مدل IMDPA و مدل MICD که مدلی ایرانی است به دلیل در نظر داشتن بیشتر عوامل موثر بر بیابان زایی نسبت به سایر مدل ها بهتر است. در تحقیق حاضر به بررسی و مرور مدل های بیابان زایی، عوامل موثر بر بیابان زایی، عوارض آن در سطح ملی و بین المللی پرداخته شده است.
کلمات کلیدی: بیابان زایی، مدل های بیابان زایی، IMDPA، مناطق خشک و نیمه خشک
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/589386/