بررسی مقابلهای نقش گفتمانی ادات پیوندی و و ف در قرآن کریم
- سال انتشار: 1395
- محل انتشار: کنگره بین المللی زبان و ادبیات
- کد COI اختصاصی: LPMCONF01_0569
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 685
نویسندگان
استادیار گروه زبان خارجه و زبانشناسی، دانشگاه پیام نور ایران
دانشجوی دکتری دانشکده زبانشناسی، دانشگاه آزاد اهواز، ایران، اهواز
چکیده
مطالعه حاضر به بررسی نقش روابط گفتمانی ادات پیوندی در متن قران کریم میپردازد. ادات پیوند نه تنها ارتباطدهنده بخشهای مختلف متن، که ابزار اصلی تحقق کنش ارتباطی متن بوده و به مخاطب در درکمتنگفتمان کمک میکنند. این مطالعه،که با روش توصیفی- تحلیلی و در چارچوب زبانشناسی متن انجام شده است، نقش ادات پیوندی بهکار رفته در سطح برخی از آیات قرآن کریم )سوره یس( را در جایگاه آغازی، میانی وپایانی مورد مطالعه قرار می دهد. نتایج پژوهش حاضر نشان میدهد حرف ربط و در متن سوره مورد نظر به نسبت یکسان در جایگاه آغازی و میانی به کار رفته و بیشتر در روابط پیوندی، تمثیلی و تقابلی شرکت می کند، در حالیکه حرف ف غالبا در جایگاه میانی و در روابط توالی زمانی، شرطی و علی به کار گرفته شده استکلیدواژه ها
زبانشناسی متن، قرآن، روابط گفتمانی، ادات پیوندمقالات مرتبط جدید
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.