تجلی آیات قرآن و حدیث در دیوان اشعار خواجوی کرمانی
- سال انتشار: 1395
- محل انتشار: کنگره بین المللی زبان و ادبیات
- کد COI اختصاصی: LPMCONF01_0492
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 973
نویسندگان
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام(شهرری)
چکیده
پیشینهی تجلی قرآن و حدیث در ادب پارسی، به آغاز نضج زبان و ادبیات پارسی در ایران پس از اسلام - که محور اصلی تعالیم آن، قرآن و زبان عربی بود – بر میگردد. قرآن و حدیث بهعنوان یکی از سرمایههای جاودانه و ارزندهی ایرانیان درحوزهی ادب پارسی است، که همواره دستمایهی شاعران و گویندگان عارفی چون عطار و سنایی و مولوی و خواجو و دیگر بزرگان ادب پارسی قرار گرفته است. تاثیرپذیری از سرچشمههای ناب کلام الهی، بهصورت اقتباس و حل و عقد ودرج و تلمیح و غیره، بوده است. خواجوی کرمانی، شاعر نامآور و عارف گرانمایهی سدهی هشتم، رویکردی جدی ومتفاوت به استفادهی آیات قرآن و احادیث داشته است. این تحقیق، ضمن بررسی تجلی قرآن و حدیث در اشعار خواجو، به رویکرد خلاقانهی این شاعر منجمله کاربرد خاص آیات مکی و مدنی و نحوهی استفاده از آنها در دیوان اشعارش و نیز، نحوهی خاص استفادهی تلفیقی آیه و حدیث بهصورت توامان در اشعارش میپردازدکلیدواژه ها
خواجو، قرآن، آیات مکی، حدیث، تلمیح، اقتباسمقالات مرتبط جدید
- نقد با رویکرد روان شناختی قتل جعفر برمکی بر مبنای روایت بیهقی با تاکید بر آرای فروید و آدلر
- تشابه میان رشته ای بنای ماندگار بیهقی و اکسپوی جهانی
- متن داستان حسنک وزیر، میدان تجلی مبانی اعتقادی بیهقی
- واکاوی داستان «امیر حسنک وزیر»از دیدگاه ادبیات کارآگاهی
- تحلیل محتوای متون نثر فارسی در کتاب های ادبیات فارسی متوسطه اول
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.