محیط زیست دریای خزر; پروتکل همکاریهای منطقه ای در مقابله با سوانح منجر به آلودگی نفتی

سال انتشار: 1387
محل انتشار: چهارمین همایش ملی ایمنی در بنادر
کد COI اختصاصی: NCSP04_015
زبان مقاله: فارسی
تعداد مشاهده: 2455

نویسندگان

مدیرکل ایمنی و حفاظت دریایی- سازمان بنادر و دریانوردی

کارشناس ارشد بیولوژی دریا- سازمان بنادر و دریانوردی

چکیده

ویژگی خاص دریای خزر به عنوان بزرگترین بدنه آبی محصور در خشکی در دنیا آن را چالشی برای دانشمندان و کارشناسان نموده است، این دریا از نظر تنوع زیستی بسیار غنی و دارای حدود 400 گونه آبزی بومی می باشد . از مهم ترین این گونه ها می توان انواع ماهیان خاویاری را نام برد که حدود 83 درصد کل میزان صید جهانی آن در دریای خزر انجام می گیرد . دریای خزر امکان حمل و نقل اقتصادی کالا و سفر میان کشورهای ساحلی را فراهم می کند . موقعیت استراتژیک خزر بین اروپا و جنوب شرقی آسیا، این دریا را شاهراه اصلی برای حمل و نقل کالا میان اروپا و کشورهای ساحلی خزر، ترکیه، خاورمیانه و آسیای شرقی نموده است . اما از آنجائیکه خزر محصور در خشکی است، ظرفیت تحمل آن نسبت به دریاهای دیگر محدودتر است. در این بین، عدم الحاق کلیه کشورهای ساحلی خزر به قوانین و کنوانسیونهای بین المللی محیط زیستی باعث گردیده تا کشورهای منطقه پایبند مقررات در پیشگیری و مقابله با آلودگیهای دریایی نباشند . از این رو، برنامه محیط زیست دریای خزر ، برنامه ای فراگیر و منطقه ای توسط پنج کشور ساحلی خزر شامل : جمهوری اسلامی ایران، جمهوری آذربایجان، جمهوری قزاقستان و فدراسیون روسیه فدرال و ترکمنستان، با هدف متوقف کردن تخریب محیط زیست دریای خزر و حصول به توسعه پایدار محیط زیست در منطقه، پس از یک سری چارچوب حفاظت از محیط » گفتگوها و توافقات منطقه ای از سال 1998 آغاز بکار نمود . از جمله اقدامات این برنامه، تصویب کنوانسیون معروف به کنوانسیون تهران در سال 2002 می باشد و از مهمترین پروتکل های وابسته به کنوانسیون تهران، تدوین « زیست دریای خزر است که بر اساس آن، متعاهدین باید تمامی تدابیر مناسب در « پروتکل همکاریهای منطقه ای در مقابله با سوانح منجر به آلودگی نفتی » جهت آمادگی و مقابله با سوانح آلودگی نفتی ، ایجاد سیستم ملی مقابله با آلودگی نفتی توسط دولتهای عضو و تهیه دستورالعمل هایی برای جوانب کاربردی، عملیاتی و فنی ایجاد نمایند

کلیدواژه ها

سوانح آلودگی، دریای خزر، پروتکل همکاریهای منطقه ای، چالشهای زیست محیطی

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.