تأثیر دو نوع ریکاوری فعال با و بدون مکمل گیری کوتاه مدت کراتین منو هیدرات بر حداکثر ضربان قلب درطی شنای تناوبی بیشینه در زنان جوان
عنوان مقاله: تأثیر دو نوع ریکاوری فعال با و بدون مکمل گیری کوتاه مدت کراتین منو هیدرات بر حداکثر ضربان قلب درطی شنای تناوبی بیشینه در زنان جوان
شناسه ملی مقاله: NCASS05_012
منتشر شده در پنجمین کنفرانس ملی علوم کاربردی در ورزش در سال 1395
شناسه ملی مقاله: NCASS05_012
منتشر شده در پنجمین کنفرانس ملی علوم کاربردی در ورزش در سال 1395
مشخصات نویسندگان مقاله:
سمیرا اولاد عظیمی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری
خلاصه مقاله:
سمیرا اولاد عظیمی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری
هدف مطالعه حاضر ارزیابی اثرات برگشت به حالت اولیه فعال در داخل آب و خارج آب با و بدون مصرف کوتاه مدت مکمل کراتین (4 بار در روز به مدت 6 روز) بر حداکثر ضربان قلب(MHR) در طی تکرارهای شنای50 مترسرعتی بود. 16 نفر از زنان شناگر 6 وهله شنای 50 متر سرعتی را اجرا کردند. مکمل کراتین منوهیدرات به میزان 5 گرم، 4 وهله در روز و به مدت 6 روز مصرف شد. نتیجه نشان داد. MHR در گروه برگشت به حالت اولیه خارج آب بعد از مصرف مکمل کراتین نسبت به دوره قبل آن در سومین و ششمین تکرار نسبت به اولین تکرار به طور معنی داری افزایش داشته است. بنابراین ریکاوری فعال در داخل آب همراه با مکمل یاری کراتین ممکن است موجب بهبود عملکرد فیزیولوژیکی در طی وهله های شنای مکرر بیشینه شود.
کلمات کلیدی: کراتین، زنان جوان، ریکاوری، شنای تناوبی، ضربان قلب
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/568946/