نسترن احمدی - دانشجوی دکتری دانشگاه آزاد واحد تهران جنوب، نویسنده مسئول
حامد ستاگ - دانشجوی دکتری واحد تهران جنوب

در دنیای اقتصادی امروز، داشتن اطلاعات درست و به موقع برای مالکـان، سـرمایه گـذاران، اعتبـار دهندگان و سایر گروه های ذینفع به منظور اتخـاذ تصـمیم هـای مـالی، بسـیار مفیـد اسـت . بـا توسـعه تکنولوژی، استفاده از مدل های ساده پیش بینی ورشکستگی برای همه گروه ها امکان پذیر شده اسـت . در دسترس بودن ابزارهای ساده و قوی پیش بینی ناتوانی مالی شرکت ها مـی توانـد بـه مالکـان بـرای پیشگیری وقوع ورشکستگی و اقدامات لازم برای بهبود وضعیت شـرکت، کمـک کنـد . از طرفـی وجـود چنین ابزاری می تواند محرک خوبی در انتخاب بهینه پرتفوی سرمایه گذاری برای سرمایه گذاران باشـد . اعتبار دهندگان نیز بهتر می توانند از وضعیت گذشته، حال و آینده اینگونه شرکت ها مطلع شوند. از طرفی ارزیابی درماندگی مالی شرکتها بسیار حائز اهمیت است، زیرا شکست شرکت، هزینه های مستقیم و غیر مستقیم بسیاری را برای ذینفعان به مراه دارد. از اینرو استفاده از نسبتهای مالی برای ارزیابی درماندگی مالی شرکتها همیشه مورد توجه اعتبار دهندگان ، سهامداران و تحلیلگران مالی بوده است. ارزیابی و پیش بینی به موقع و صحیح میتواند تصمیم گیرندگان را در یافتن راه حل بهینه و پیشگیری از درماندگی مالی یاری کند. تاکنون از الگوهای گوناگونی برای ارزیابی درماندگی مالی استفاده شده است . الگوهای بکار گرفته شده در این زمینه کاربرد بسیاری زیادی در تصمیم های فعالان بازار مالی دارد.در این مقاله با تعریف مفاهیم ورشکستگی و درماندگی مالی و بررسی مدلهای پیش بینی ورشکستگی و همچنین مقایسه این مدلها با مدلهای درماندگی مالی طی سالهای جاری می پردازد.

ورشکستگی، درماندگی مالی، پیش بینی