مریم شریفی نیا - گروه کامپیوتر، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
سعید صدیقی - گروه کامپیوتر، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
مهدی روپایی - گروه کامپیوتر، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران

پردازش تصویر در علوم مختلف از اهمیت بسزایی برخوردار می باشد. روش های گوناگون و بسیار متفاوتی در جهت بهبود تصویر پیشنهاد شده است. در روش های کلاسیک بر مبنای هیستوگرام، تصویر به دو یا چند هیستوگرام تقسیم می گردد و هر قسمت بطور جداگانه بهبود داده می شود. مشکل عمده این روش ها زمانی می باشد که نویز در تصویر حضور داشته باشد، لذا در این موارد روش های هوشمند گزینه مناسبی می باشند. در میان روشهای هوشمند، فازی از عملکرد بالایی در برخورد با عدم قطعیت ها برخوردار است. در سیستم فازی با پارتیشن بندی کردن نواحی روشن، تیره یا خاکستری، سعی بر آن است که اثر نویز در این نواحی بصورت نامحسوس کاهش یابد این در حالی است که بهبود تصویر نیز می بایست حاصل گردد. در این مقاله با ترکیب روش هوشمند فازی و یک روش کلاسیک سعی بر آن است که از مزایای هر دو استراتژی استفاده گردد که در نهایت نتایج حاصله میزان موفقیت این روش ترکیبی را نشان می دهند.

بهبود تصویر، دهیستوگرام، پردازش تصویر فازی، معیار کنترل کیفیت تصویر