مریم طحان - کارشناس ارشد تاریخ ایران اسلامی از دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قزوین

آرامگاه های امامزادگان در شهرها ومناطق متعدد به مثابه پل های ارتباطی بین اعصار و قرون، از دیدگاه مذهبی، تاریخی و هنری همواره در رشد و تعالی فرهنگ و تمدن ایرانی - اسلامی نقش بسزایی داشته و بعد از تأسیس مساجد، بیشترین تعداد بناهای مذهبی را در کشور به خود اختصاص داده اند؛ تا آن جا که کمتر شهر و روستایی را در ایران می توان یافت که از وجود چنین آرامگاه هایی خالی باشد. گستره ی قزوین با قدمت طولانی خود، از جمله شهرهای مذهبی و تاریخی است که در قرون ابتدایی اسلام به دلیل موقعیت سوق الجیشی خود همواره پذیرای اولاد علی (ع) بوده و عده ای از آنان در جای جای این شهر آرمیده اند. آرامگاه های امامزادگان قزوین هم چون دیگر بقاع متبرکه در کشور، علاوه بر کارکردهای مذهبی، فرهنگی و هنری، به عنوان مراکز زیارتی – سیاحتی در کنار دیگر جاذبه های گردشگری شهر توانسته اند سهم درخور توجهی در افزایش و توسعه گردشگری داشته باشند. در این پژوهش سعی بر آن است که کارکرد دو آستان مقدس امامزادگان سید اسماعیل و سلطان سید محمد از تبار امام جعفر صادق (ع) که در محله های تاریخی قزوین واقع شده اند به طور تطبیقی و مقایسه ای بررسی شود و ضمن اشاره ای مختصر به علت حضور آنان در قزوین، توضیحاتی نیز درباره ی آرامگاه آنها از نظر مذهبی، فرهنگی و هنری به ویژه در حال حاضر بیان گردد و در ادامه نقش حضور این بقاع متبرک در افزایش سهم گردشگری استان مورد بحث و نظر قرار گیرد

قزوین، امامزاده سید اسماعیل، امامزاده سلطان سید محمد، توسعه گردشگری