بررسی جلوه های بدیع لفظی در دیوان پروین اعتصامی
- سال انتشار: 1394
- محل انتشار: همایش بین المللی جستارهای ادبی، زبان و ارتباطات فرهنگی
- کد COI اختصاصی: LANGUAGE01_337
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 1471
نویسندگان
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه پیام نور زنجان، ایران
استادیارگروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد خدابنده، ایران
دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور زنجان، ایران
چکیده
پروین اعتصامی شاعر بلند آوازه معاصر ایرانی از زنان پرکار در نوع خود به شمار می رود. دیوان او گواه عادلی بر ادعای سخن شناسان و سخن سنجان است. بیشتر سخن سنجان او را جزء شاعران بزرگ محسوب داشته و هر یک از دیدگاهی سروده های او را مورد مطالعه و تحقیق قرار داده اند که بیشتر از جنبه محتوایی و بعد تعلیمی بوده به طوری که او را به جراحی مانند کرده اند که دردهای جامعه خود را به معرض نمایش گذاشته است. و اما همانطور که می دانیم موسیقی نیز نقش به سزایی در جذب و تأثیر پذیری مخاطب دارد و موسیقی اثر ادبی هر چقدر از بافت محکم و منسجمی برخوردار باشد به همان میزان نفوذ و تأثیر در اذهان مخاطبانش می یابد. مجموعه فنون و روش های تسجیع، تجنیس و تکرار اگر به طور طبیعی و هماهنگ در کلام جایگیر شوند باعث افزونی موسیقی ظاهری هر اثر ادبی و شعری می شوند. بنابراین در این مقاله بر آن شدیم تا دیوان پروین اعتصامی را از جهت به کارکیری این سه ترفند مهم بدیع لفظی -با ارایه شواهد- بسنجیم و در نهایت بتوانیم در قالب نموداری استفاده کمی و کیفی پروین ازین فنون را نشان دهیم. بی گمان در پرتو آشنایی با هنر موسیقی شعری پروین از حلاوت سخن او بیشتر می توان لذت برد. با توجه به نتایج به دست آمده، پروین از تمامی ترفندهای موسیقی لفظی بهره برده است و به ترتیب،انواعتکرار،تسجیع،ودرآخرتجنیس وی را در ارایه موسیقی جذاب و هماهنگ با محتوای اشعارش یاری کرده اند.کلیدواژه ها
بدیع لفظی،پروین اعتصامی، موسیقیمقالات مرتبط جدید
- نقش ادبیات حماسی در تقویت هویت ملی دانش آموزان دختر متوسطه اول شهرستان بیله سوار
- تبیین مبانی آشپزی با تاکید بر اصول فکری مکتب مینی مالیسم
- شخصیت پردازی در رمان “شروع یک زن“ فریبا کلهر
- تصویر یا ایماژ در اشعار علوی سرایندگان معاصر
- Exploring Neurolinguistics Approaches to employ the Power of the Mind in Learning New Languages
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.