بررسی نورگیری و استفاده از رنگ در مساجد (نمونه موردی مسجد شیخ لطف الله)
- سال انتشار: 1395
- محل انتشار: دومین همایش بین المللی معماری،عمران و شهرسازی در آغاز هزاره سوم
- کد COI اختصاصی: IACUT02_442
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 1095
نویسندگان
کارشناسی ارشد مهندسی معماری و مدرس موسسه آموزش عالی نجف آباد
دانشجوی کارشناسی ناپیوسته معماری موسسه آموزش عالی نجف آباد
دانشجوی کارشناسی ناپیوسته معماری موسسه آموزش عالی نجف آباد
دانشجوی کارشناسی ناپیوسته معماری موسسه آموزش عالی نجف آباد
چکیده
در هنر معماری نور یکی از اجزایی است که کنار عناصر و مفاهیم دیگر از قبیل ساختار، نظم فضایی، مصالح، رنگ مطرح می شود ودرطراحی به عنوان یک عنصر مجزا باید نقش خود را ایفا کند. یکی از مهمترین مشخصه های نور طبیعی، توالی و دگرگونی آن در طول روزاست که باعث حرکت و تغییر حالت و رنگ اجسام در ساعات مختلف می شود. در معماری اغلب بناهای مذهبی نور به عنوان عنصری بارزو مستقل از سایر عناصر و مفاهیم به کار رفته در ساختمان به کار گرفته می شود به گونه ای که شعاع های آن به طور واضح در داخلکالبد مادی و تاریک حجم قابل مشاهده است. استفاده از نور ورنگ در بناهایی مانند مسجد باعث شفاف سازی والقای حالت عرفانی وملکوتی در روح شخص حاضر در بنا شده واحساس نزدیکی بیشتری به خالق هستی پیدا می کند. این پژوهش سعی بر آن دارد تا باتحقیق توصیفی و تحلیلی و با مطالعه منابع کتابخانه ای و اسناد مکتوب، به بررسی و ارزیابی عناصر نورگیر، همچنین بررسی رنگهای مورد استفاده در معماری مساجد، و به عنوان نمونه مسجدشیخ لطف الله بپردازد. یافته های تحقیق حاکی از آنست که ترتیببهره گیری از عناصر نورگیر متداول در معماری مساجد، روزن، هورنو، شباک و روشندان می باشد. رنگ های مورد استفاده در مساجد، بهترتیب شامل، سفید، آبی و فیروزه ای برای فضای داخلی و فیروزه ای، زرد و لاجوردی برای فضاهای خارجی می باشد.کلیدواژه ها
مسجد شیخ لطف الله، نور، رنگ، روش های نورگیریمقالات مرتبط جدید
- تحلیل آیندهنگر مداخلات شهری مبتنی بر طراحی پایدار در کاهش مصرف منابع و ارتقای تابآوری بافت های فرسوده شهری
- تحلیل فضایی و ارزیابی تاب آوری بافت تاریخی یزد در برابر بحرانهای طبیعی (سیل)
- تحلیل تاثیر استراتژی های شفافیت بر روی کاهش فساد
- گفتمان نظریه برساخت و نظریه هویت شناسی حکمرانی یکپارچه شهری و روستایی
- بررسی جایگاه شاخص های شهرسازی ایرانی - اسلامی در قوانین و مقررات و برنامه های توسعه شهری کشور
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.