سحر فلاح تبار شیاده - دانشجو کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل مازندران ایران

توجه به معنا از ارکان اصلی معماری اسلامی است.تزئینات در این نوع بناها از اهمیت ویژه ای برخوردارند که در دوره های مختلف و با توجه به تحولات اجتماعی و فرهنگی ،خود را به صورت های گوناگون و هماهنگ با بنا آشکار می سازند.هنرهای سنتی نظیر گچ بری،کاشی کاری-آجرکاری در معماری ایرانی خصوصاً در مقابر جایگاه ویژه ای دارند.دراین زمینه،چگونگی وتحول رنگ ها ونقوش کاشی های مقابر در دوره ی صفوی مورد بررسی قرار می گیرد . برای بررسی و تحلیل این نقوش از مقبره ی مشهد میربزرگ آمل استفاده می شود. مقبره میر بزرگ یکی از بناهای تاریخی مهم و بزرگ مازندران به شمار می رود. این بقعه ویژگی های معماری، تزئینات کاشی کاری، نمای داخلی و خارجی به خصوص سر در ورودی اهمیت زیادی دارد. از سویی از زمان پیدایش اسلام در ایران شاهد دگرگونی گسترده در شکل، محتوا و محل اجرای آن ها می توان بود.در این مقاله سعی شده است به بررسی تزئینات کاشی کاری مقبره در دوره ی صفوی پرداخته شود که در این میان اساس و چرایی این نوع تزئینات بررسی میشود.این مقاله بر اساس روش تحقیق توصیفی-تحلیلی به انجام رسیده و در تجزیه تحلیل اطلاعات از روش تطبیقی استفاده شده است.

تزئینات، مقابر،کاشی کاری، دوره صفوی، مازندران