علی نیک سرشت - دانشآموختهی کارشناسی ارشد الهیات
خالق داد انصاری نژاد - دانشآموختهی کارشناسی ارشد علوم تربیتی دانشگاه آزاد واحد قاین

بیتردید هر تلاشی معطوف به نقطه است. معلم و مربی نیز مقصدی در سر دارند که از آنها به اهداف یاد میشود. اصول تعلیمو تربیت، بایدهای کلی است که از دل مبانی زاده میشوند یا قواعدی است که مربیانبا ملاحظه مبانیو اهداف باید به کارگیرند. در واقع؛ تربیت دینی، تأثیر مثبتی در معنادارکردن زندگی دانشآموزان دارد. رفتارهایی از قبیل توکل به خداوند، عبادت، زیارت و ... میتوانند از طریق ایجاد امید وتشویق به نگرش مثبت، موجب آرامش درونی دانش آموزان شود. بدین ترتیب برنامههای تربیت دینی موجود در تحقق اهداف تعیین شده در زمینه نسل جدید از کارایی لازم و کافی برخوردار نیست. از نظرمسؤولان این ناکارآمدی تا حد زیادی در بحران آفرینیها و یا کاستیهای مشاهده شده در رفتارهای دینی و اخلاقی نسل نوجوان و جوان ما سهم مؤثری دارد. پرسش این است که باتوجه به افزایش ساعات تدریسدینی و قرآن و فعالیتهای پرورشی، چرا نظام آموزشی ما تربیت دینی اخلاقی، چندان موفق نبوده است؟ براین اساس هدف نوشتار حاضر آسیبشناسی تربیت دینی و ارائه راهکارها و پیشنهادات عملی در جهت بهبود و رفع آسیبهای احتمالی میباشد

آسیبشناسی، تربیت دینی، آسیبزدایی