بررسی قبول وصیت برای حمل از دیدگاه مذاهب اسلامی و حقوق ایران
- سال انتشار: 1394
- محل انتشار: نخستین کنگره بین المللی جامع حقوق
- کد COI اختصاصی: LAWI01_401
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 909
نویسندگان
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه فقه و حقوق اسلامی، دانشگاه یزد، تهران
استادیار و عضو هیأت علمی، گروه فقه و حقوق اسلامی، دانشگاه یزد، یزد
استادیار و عضو هیأت علمی، گروه فقه و حقوق اسلامی، دانشگاه یزد، یزد
چکیده
میان فقها اعم از امامیه و اهل سنت در عقد یا ایقاع بودن وصیت اختلاف است. برخی وصیت را عقد و بعضی دیگر ایقاع می دانند که ثمره این اختلاف در قبول نمایان می شود. آن دسته از فقها که وصیت را عقد می دانند قبول را لازم و برخی از ایشان شرط صحت می دانند و آن دسته از فقها که وصیت را ایقاع می دانند قبول را لازم نمی دانند چرا که این نوع قرار داد یک طرفه بوده و نیازی به قبول طرف دیگر نیست. از جمله مباحثی که ثمره آن می تواند راهگشا باشد، قبول وصیت برای حمل است. با توجه به شرایط خاص جنین آیا قبول وی لازم است؟ و اگر لازم است بر عهده چه کسی است؟ با نظر به اختلاف میان فقها، قانون ایران راه فقهای معتقد به عقد بودن را پیش گرفته و قائل به لزوم قبول شده که در وصیت حال، ولی را عهده دار قبول دانسته است. به نظر می رسد در صورت صحت وصیت برای حمل نیازی به قبول موصی له نبوده و با توجه به اهلیت تمتع و حصول معلق علیه انتقال موصی به صورت گرفته و موصی له مالک موصی به می شود.کلیدواژه ها
قبول، موصی له، فقه امامیه، فقه اهل سنت، وصیتمقالات مرتبط جدید
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.