علی اصغر مقدس آهنگری - کارشناس مهندسی دریا-کشتی سازی، دانشگاه صنعتی مالک اشتر
امین ابراهیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی هوافضا، دانشگاه فردوسی
سیدخلیل شریعتی - دانشجوی دکتری مهندسی دریا، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
بهزاد ذاکری - دانشجوی کارشناسی مهندسی دریا- کشتی سازی ، دانشگاه صنعتی مالک اشتر

استفاده از تجهیزات بدون سرنشین بویژه تجهیزات هوشمند که قابلیت انجام عملیاتهای تعریف شده به صورت خودکار و بدون نیاز به اپراتور را دارا هستند روز به روز رو به افزایش است. به طوری که در زمینههای مختلف جای تجهیزات سرنشیندار را گرفته و با توجه به ابعاد و وزن کمتری که دارند کارایی بهتری را نیز از خود نشان داده اند . شناور بدون سرنشین و هوشمندEpanمقیاس1/12 شناور Bladrunner 51میباشد. طراحی شناور در محیط نرمافزارهای مختلف از جمله نرمافزار دریاییMaxsurfانجام پذیرفته است . بدنه شناور کامپوزیتی بوده و از دو سیستم رانش واترجت با موتورهای الکتریکی 1300 وات در آن استفاده شدهاست. این شناور با توجه به شکل بدنه و نوع سیستم رانش توانسته به سرعت knot20 دست پیدا کند. از جمله تستهای انجام شده، تست یافتن موقعیت طولی مناسب مرکز ثقل برای کاهش پدیده پورپویزینگ، بوده که مقدار حاصل cm52.7 از پاشنه (با توجه به طولcm130 شناور) بوده است شناورEpanعلاوه بر قابلیت حرکت به صورت کنترل از راه دور، توانایی حرکت به صورت هوشمند در مسیرهای مارپیچ و دایرهای را نیز دارا میباشد. در این مقاله به مراحل طراحی، ساخت و تست این شناور پرداخته شده است

شناور هوشمند، بدون سرنشین، کنترل از راه دور، واترجت، پورپویزینگ،Bladrunner51