مشروعیت احداث جزایر مصنوعی از منظر حقوق بین الملل
- سال انتشار: 1394
- محل انتشار: دومین کنفرانس بین المللی حقوق و توسعه پایدار جامعه مدنی
- کد COI اختصاصی: LAWSDEP02_028
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 1454
نویسندگان
دانشجوی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کاشمر
چکیده
حقوق بین الملل، ساخت جزایر مصنوعی مجاز شناخته شده است و طبق کنوانسیون 1958و1982 کشورها اجازه دارند برای اهداف پژوهشی، تحقیقاتی و بهره برداری از منابع دریای بر ساخت این گونه جزایر در حوزه حاکمیتی خود مبادرت کنندو لی این جزایر هیچ گونه امتیازی از جهت تحدید مرزهای دریایی دریای سزمینی، منطقه نظارت، منطقه انحصاری اقتصادی و فلات قاره برای کشورهای دارنده و سازنده پدید نمی آورد. در رأی خود درباره ی دعوای مالزی- سنگاپور ساخت این گونه جزایر را ممنوع اعلام نکرده است و دیوان داوری حقوق دریاها با توجه به اینکه با عنایت به اینکه ساخت جزایر مصنوعی از نظر جامعه ی بین المللی نیز تأیید شده و با اعتراض روبرو نشده است، از این رو ساخت جزایر مصنوعی مشروعیت دارد. در بخش اول این مقاله به تعاریف و کلیات پرداخته ایم و در بخش دوم که شامل چهارفصل می باشد نیز تلاش گردیده مشروعیت احداث جزایر مصنوی از منظر حقوق بین الملل مورد بررسی قرار گیرد. در فصل چهارم عدم مشروعیت ساخت جزایر مصنوعی امارات به دلایل زیر به اثبات رسیده نقض آشکار مواد 123،87،60،235،194،193و192 کنوانسیون حقوق دریاها و سوء استفاده از آن نادیده گرفتن اصول حقوقی 9گانه حقوق بین الملل محیط زیست دریاها اعم از اصل مسئولیت بین المللی دولت ها در پاسداری از محیطزیست اصل همسایه خوب اصل تدابیر احتیاطی پیش از عمل. اصل پرداخت خسارت از سوی آلوده کننده اصل توسعه پایدار بی توجهی به اصل 7 اعلامیه ریو نابودی و تهدید محیط زیست خلیج فارس زیر پا گذاشتن اصول و پروتکل های مصوب شده در کنوانسیون 1978 کویت رابعی از این رو بایسته است که دولت امارات متحده عربی برابر موازین بین المللی به نگرانی های دولت های همسایه توجه کند و برای زدودن این نگرانی ها در ساخت جزایر مصنوعی درنگ کندکلیدواژه ها
جزایر مصنوعی، حقوق دریاها، محیط زیست، خلیج فارسمقالات مرتبط جدید
- تحلیل مبانی فقهی حقوقی ماده ۳۰ قانون حمایت خانواده ۱۳۹۱ و نگاهی به رویه قضایی در این خصوص
- تحلیل حقوقی و فقهی تاثیر ماده ۲۹ قانون حمایت خانواده ۱۳۹۱ بر حقوق کودکان
- مفهوم و چهارچوب حقوقی حق فسخ در قراردادهای کار بر اساس قانون کار و رویه دیوان عدالت اداری
- نقش دفاتر اسناد رسمی و مشاورین املاک در اجرای قانون الزام
- بررسی تطبیقی کنوانسیون راجع به قانون حاکم بر مسئولیت ناشی از کالا با قوانین حمایت از حقوق مصرف کنندگان ایران
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.