بررسی فرآیند گسترش سکونتگاه های غیر رسمی با تاکید بر حریم شهری
- سال انتشار: 1394
- محل انتشار: اولین کنگره پژوهشی کاربرد علوم نوین در مطالعات جغرافیایی ایران
- کد COI اختصاصی: IGIS01_027
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 603
نویسندگان
کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه علوم و تحقیقات تهران
کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه علوم و تحقیقات تهران
کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه علوم و تحقیقات تهران
چکیده
حاشیه نشینی در مقیاس وسیع و معنای جدید به دوره پس از وقوع انقلاب صنعتی در اروپا و سپس سرایت آن به سایر نقاط جهان برمی گردد. با گسترش شهرها و تبدیل آنها به کلان شهرها لزوم کنترل وضعیتحاشیه نشینی و جلوگیری از گسترش آن بیش از پیش احساس می شود. ایران بعنوان شانزدهمین کشور پرجمعیت جهان طی سال های 5441 تا 5431 جمعیت آن3/2 برابر افزایش یافته است. درحالی که این رشد درجهان کمتر از2/3 برابر بوده است که این امر خود موجب افزایش نرخ حاشیه نشینی می شود توسعه کالبدی شهر مشهد بین سال های 5411 تا 5441 خورشیدی، مبتنی بر جهات گسترش و محورهای اصلی شهر مشهد در دوره پیشین بوده است. گسترش کالبدی شهر عمدتاً در سمت جنوب غربی و غرب بوده و در بخش هایی از شمال آن به شکل حاشیه ای و غیر منظم در مجاورت روستاهای سابق و یا باغ های مجاور شهر به وقوع پیوسته است.هدف از این مقاله تعیین فرآیند و سازوکارهای اثرگذار در گسترش سکونتگاه های غیررسمی در منطقه شهری کلانشهر مشهد و تاثیر آن بر حریم این کلان شهر می باشد. اینمقاله درصدد است تا روندها، فرآیندها و سازوکارهای ایجاد کننده، اثرگذار و شتاب دهنده در انبساط پهنه های حاشیه نشین کلان شهر مشهد را شناسایی و تاثیر آن بر حریم کلان شهر مشهد را نشان دهد. مناطق محروم و آسیب پذیری هم چون هلالی؛ شمال، شمال شرق، شرق و جنوب شرقی این شهر مذهبی را دربرگرفته و علاوه بر آن مجمع الجزایری از محلات نامتعارف حتی در میان مناطق مرفه نشین نیز به چشم می خوردکه آبکوه نمونه بارز آنست. جمعیت مناطق حاشیه نشین مشهد بین 41 % تا 41 % از کل جمعیت آن را شامل می شود که عمدتا به مشاغل غیر رسمی اشتغال دارندکلیدواژه ها
اسکان غیررسمی، کلان شهر مشهد، حریم کلان شهر، مدیریت توسعه شهریمقالات مرتبط جدید
- حکمرانی دریایی ایران به عنوان یک سیستم پیچیده: تحلیل جغرافیای سیاسی با رویکرد هوش مصنوعی و هوش مکانی
- تبیین سناریوهای آینده تقسیمات استان تهران
- آسیبشناسی حمل و نقل و مدیریت ترافیک در شهرداری های نوظهور ایران
- معایب و مشکلات برنامهریزی و سیاست گذاری حوزه فرهنگ شهری در ایران
- سیاست گذاری بهینه در حوزه ترافیک شهری با استفاده از تکنولوژی های هوش مصنوعی
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.