فریبا رضی پور - عضو هیئت علمی پژوهشگاه هوافضا،وزارت علوم،تحقیقات و فناوری
علی اکبر گلرو - عضو هیئت علمی پژوهشگاه هوافضا،وزارت علوم،تحقیقات و فناوری

معاهده اصول حاکم بر فعالیت کشورها در استفاده و بهره برداری از فضای ماورای جو شامل ماهی و دیگر اجرام سماوی، از تعریف مرز بین هوا و فضای ماورای جو ناتوان است. گاهی از فضای ماورای جو بدون است جزئیات و در مثال های دیگر از فضای ماورای جو که شامل ماه و دیگر اجرام آسمانی سخن می گوید. پیمان های بین المللی فضایی دیگر نیز دارای موفقیت بیشتری نموده اند. علی رغم اینکه از سال 1959 مسئله تلطیف فضای ماورای جو در دستور کار کمیته استفاده های صلح آمیز از فضای ماورای جو و کمیته فرعی فنی و حقوقی آن بوده است، هیچ نتیجه عینی در ارتباط با تأیید وجود فضای ماورای جو وجود نداشته است. داشتن حق انحصاری مالکیت در فضای هوایی کشور امری مسلم فرض می شود در حالی که در فضای ماورای جو امکان اعمال حاکمیت سرزمینی وجود ندارد. تفاوت حقوقی بین این دو فضا و قواعد حقوقی حاکم بر آنها نه تنها واقعی، بلکه موضوعی ضروری به شمار می رود. مقاله پیش رو در نظر دارد نظریات مربوط به تهدید وجود فضای ماورای جو را تبیین نمود، مزایا و معایب هر یک را بررسی کرده و در نهایت ضمن جمع بندی این نظریات، پیشنهادخود را در این رابطه بیان نماید.

حقوق بین الملل،حقوق فضا،فون کارمن،مرز هوا و فضا