سمیه سلیمی - عضو هیات علمی گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار

جلبکها به دلیل دارا بودن ویژگیهای زیستی و فنی فراوان قادرند بشر را در زمینه های غذایی، دارویی، سوخت زیستی، صنایع مختلف یاری نمایند. آزتکها از همان اوایل قرن بیستم از این جلبک استفاده و از سال 1970 آوازهی آن به بیشتر کشورهای دنیا رسید. در سال 1979 نخستین شرکتهای تولیدکنندهی محصولات غذایی این جلبک را به آمریکا معرفی کردند. امروزه ایالات متحده ی آمریکا، چین، تایلند، ویتنام، هند، مکزیک و شیلی جزو بزرگترین تولیدکننده های این جلبک میباشند. بزرگترین کشورهای مصرفکنندهی آن نیز ژاپن، روسیه، هند و آفریقا به خصوص کشورهای قحطیزدهاند. خوشبختانه کشت این محصول در ایران نیز شروع شده و محصولات آن به صورت قرص در داروخانه ها به فروش میرسد . اسپیرولینا سیانوباکتر رشتهای ساده و مارپیچی، ساکن نواحی کم عمق و قلیایی دریاها و دریاچه ها میباشد که در مناطقی مانند مکزیک و آفریقا به عنوان غذا مورد استفاده قرار می گیرد. با داشتن فعالیت بیولوژیکی متنوع و محتوای بالای پروتئین، اسیدهای آمینه ضروری، ویتامینها، بتاکاروتن، مواد معدنی، اسیدهای چرب ضروری پلی ساکارید و سایر رنگدانه ها بسیار ارزشمند میباشد. بنابراین به دلیل قابلیت تولید مواد غذایی متراکم با کیفیت بالا و ترکیبات دارویی موثر نسبت به سایر جلبکها در تحقیق حاضر به بیان ویژگیها و خواص این جلبک پرداخت گردیده است.

جلیبک سبز آبی، اسپیرولینا، آنتی اکسیدان، فیکوسیانین