اختر ایوبی
فاطمه رحمانی

گیاهان پیوسته در معرض شمار زیادی از عوامل محیطی تنش زا قرار می گیرند که این عوامل باعث ایجاد دامنه ای از تغییرات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی در گیاه می شود. در این بین شوری ((NaCl, CaCl(2) و خشکی در گیاه از مهمترین عوامل تنش زای محیطی می باشند که رشد و محصول دهی گیاهان را تحت تأثیر قرار می دهند. تنش شوری باعث کاهش میزان کلسیم و پتاسیم و افزایش سطح سدیم و تجمع گونه اکسیژن فعال (ROS) می شود که می تواند برای غشای لیپیدی، پروتئین ها و اسیدهای توکلوئیک صدمه زننده باشد. خشکی و میزان (cAcL(2 موجود در خاک از دیگر تنش های آسیب رسان به گیاهان می باشند که سبب القاء تغییرات فیزیولوژیکی در آنها می شوند. در این مطالعه، میزان کلروفیل b, a، کارتنوئیدها، پروتئین کل و قندهای محلول تحت تنش هاش یوری (CaCl(2)(40mM) NaCl(200mM، خشکی (PEG(10%) برای دو دوره کوتاه مدت (4 روزه) و بلند مدت (8 روزه) در برگ ذرت 4 هفته ای بررسی شد. طبق نتایج به دست آمده به طور کلی NaCl میزان (CaCl(2 و خشکی موجب کاهش میزان کلروفیل b, a، کارتنوئیدها و پروتئین کل و افزایش میزان قندهای محلول در برگ گیاهان تحت تیمار نسبت به گیاهان شاهد شدند. نتایج ما نشان می دهد خشکی و شوری از جمله تنش های محیطی غیر زنده و مهمی هستند که گیاهان، پاسخ های فیزیولوژیک مشخصی در مواجه با آنها از خود نشان می دهند.

تنش شوری، تنش خشکی، کلروفیل a و b، کارتنوئیدها، پروتئین کل، قندهای محلول، ذرت