بکارگیری انرژی خورشیدی و سرمایه گذاری در ایران: فرصت ها و تهدیدها
- سال انتشار: 1394
- محل انتشار: همایش ملی تولید و بهره برداری از انرژی های نو سازگار با محیط زیست
- کد COI اختصاصی: KRMS01_010
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 998
نویسندگان
دانشجوی کارشناسی ارشد، شرکت توزیع نیروی برق جنوب استان کرمان
دانشجوی کارشناسی ارشد، شرکت توزیع نیروی برق جنوب استان کرمان
کارشناس برق،شرکت توزیع نیروی برق شمال استان کرمان
عضو هیات علمی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان
چکیده
امروزه مصرف انرژی در ایران همگام با رشد جمعیت و توسعه اقتصاد رو به افزایش است. لذا لزوم تولید انرژی بیشتر برای تأمین نیاز روز افزون جمعیت، امری بدیهی به نظر می رسد. از دیرباز سوخت فسیلی که یکی از منابع مهم تأمین انرژی در ایران به شمار می رود و سهم عمده مصرف انرژی دنیا را تا مین می کند، در حال اتمام است. لذا در چنین شرایطی و با توجه به سیاست های دولت در امر هدفمند سازی یارانه ها در سال های اخیر، ضرورت به کار گیری سایر منابع انرژی امری اجتناب ناپذیر است. به دلیل توسعه در حوزه انرژی باد در کشور تمایل بسیاری برای سرمایه گذاری در این بخش وجود دارد.در هر صورت این وظیفه دولت است که نخستین گام ها را برای سرمایه گذاری و ایجاد زیرساخت ها در بخش انرژی خورشیدی بردارد تا بخش خصوصی به سرمایه گذاری در این بخش ترغیب گردد. بر اساس یافته های موجود، کشور ایران حداقل از 2800 ساعت در سال از تابش خورشید برخوردار است که این میزان، پتانسیل خوبی برای بهره برداری از این منبع عظیم به شمار می رود[1]. در این مقاله سعی شده با استناد به یافته های ارائه شده در متون معتبر، با توجه به ظرفیت های بالقوه موجود در کشور چالشها و فرصت های بهره برداری از انرژی خورشیدی و سرمایه گذاری در این بخش مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد.کلیدواژه ها
تولیدات پراکنده، انرژی خورشیدی، نیاز مصرف، انرژیمقالات مرتبط جدید
- ارزیابی انواع تهدیدات و شدت آنها در زیستگاههای کلان ایران
- اجرای پایلوت نانوپوشش سیلیکونی بر روی تجهیزات عایقی پست های منتخب تهران و مشهد و بررسی نتایج عملکرد میدانی
- تدوین دستورالعمل برای استفاده از نانوسیالات خنک کننده نیروگاهی
- تولید نانو الیاف کامپوزیتی کربن/ NiMoO۴ به روش الکتروریسی
- پوششش دهی و آزمون مقره های سرامیکی ۷۰ کیلو نیوتون با مواد سیلیکونی حاوی نانو ذرات سیلیکا
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.