سیدامیر امامی - کارشناس ارشد مهندسی عمران، آب - شرکت خدمات مهندسی برق (مشانیر ) - مدرس دا
آزاده بطنی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده ی مهندسی زراعی دانشگاه مازندران، ساری
حسن گلمایی - استادیار دانشکده ی مهندسی زراعی دانشگاه مازندران، ساری
میرخالق ضیا تبار احمدی - استاد دانشکده ی مهندسی زراعی دانشگاه مازندران، ساری

پس از احداث سد بر روی رودخانه ها، تغییرات عمده ای در وضعیت جریان به وجود می آید . در نتیجه ی این تغییرات، سرعت جریان آب کم شده و قدرت حمل رسوب کاهش می یابد . در این وضعیت، رسوبات حمل شده توسط رودخانه در مخزن سد ته نشین می شوند . با افزایش حجم رسوبات، حجم مفید مخزن و در نتیجه عمر مفید آن کاهش می یابد . در هنگام طراحی سدها لازم است مقدار رسوبات ته نشین شده و همچنین نحوه ی توزیع آن در طی سال های بهره برداری از سد تخمین زده شود . با توجه به اینکه عوامل مؤثر بر رسوبگذاری در مخازن بسیار گسترده می باشد، روش های تحلیلی دقیق برای تعیین نحوه ی توزیع رسوبات در مخزن سدها کمتر در دسترس می باشد، به ناچار بایستی از روش های تجربی یا کامپیوتری بر مبنای روابط تجربی و ریاضی استفاده نمود . در میان روش های تجربی، روش کاهش سطح و افزایش سطح نسبت به سایر روش ها متداولتر بوده و غالباً طراحان از این دو روش استفاده می کنند . مدل های USBR; Yang,- (ویرایش سوم Gstars کامپیوتری نیز در سال های اخیر گسترش یافته اند . در این تحقیق از مدل (2002 به منظور شبیه سازی توزیع رسوب در مخزن استفاده شده و پس از شرح مختصر مدل و اطلاعات ورودی آن، مدل مذکور برای یک مطالعه ی موردی اجرا و نتایج حاصل از آن با دو روش تجربی کاهش سطح و افزایش سطح مقایسه گردیده است . در پایان نیز نتیجه گیری و ارائه ی راهکارهائی به منظور استفاده از مدل ریاضی فوق در مخازن سدها آمده است .

رسوبگذاری در مخزن، روش کاهش سطح، روش افزایش سطح، مدل Gstars3 ، تابع انتقال رسوب