نفیسه یاراحمدی
غلامرضا ربیعی
ابراهیم لطیفی خواه

انار با نام علمیPunica granatum L. ، از خانواده Punicaceae می باشد که یکی از مهمترین میوه های بومی ایران است. با توجه به اینکه کشور ما از مناطق مهم تولید محصولات باغی به شمار می آید، بنابراین برای حفظ کیفیت محصول و کاهش ضایعات پس از برداشت و فراهم آوردن امکان صادرات محصول به کشورهای دیگر، رعایت استانداردهای بین المللی در زمینه فناوری پس از برداشت ضروری است. انار از نظر تازه خوری، فرآوری، صادرات و ارزآوری از اهمیت اقتصادی ویژهای برخوردار است. به منظور بررسی اثرات محلولپاشی کائولین روی خصوصیات کیفی میوه انار رقم دانه قرمز شهرضا، آزمایشی بصورت طرح بلوک کاملا تصادفی با تیمارهای کائولین (شاهد، 5/2 و 5 درصد) با 4 تکرار انجام شد. خصوصیات شیمیایی مورد بررسی شامل: pH آب میوه، اسید کل، میزان ویتامین ث، میزان مواد جامد محلول، شاخص طعم (TSS/TA) و سفتی بافت پس از چهار ماه انبارداری اندازه گیری شد. نتایج نشان داد تیمار کائولین در انبارداری انار، کمترین میزان مواد جامد محلول و بیشترین میزان حفظ اسید کل را داشت که از لحاظ انباری مناسب می باشد و کائولین 5 درصد بهترین تیمار در حفظ میزان ویتامین ث، سفتی بافت و اسیدیته آب میوه بوده است.

کائولین، انبارداری، انار