تبیین عملکرد اقتصادی شهرهای ایران در عصر صفوی

  • سال انتشار: 1392
  • محل انتشار: اولین همایش ملی باستان شناسی ایران
  • کد COI اختصاصی: NCAI01_060
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 1069
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

عابد تقوی

استادیار گروه باستان شناسی دانشگاه مازندران

حسن هاشمی زرج آباد

استادیار گروه باستان شناسی دانشگاه بیرجند

ذبیح الله مسعودی

کارشناس ارشد باستان شناسی دانشگاه بیرجند

چکیده

یکی از مهم ترین کارکردهای پدیده اجتماعی شهر ، مناسبات اقتصادی وابسته به جامعه شهری است. در تاریخ شهرنشینی ایران دردوران اسلامی ، این مساله با نظام تولید ، توزیع و مبادله میان جامعه شهری و روستایی و تبیین سازمان اداری در فرایند تجارت ، نقش بسزایی در پویایی حیات اجتماعی شهرهای اسلامی ایران در قرون میانی و متاخر اسلامی ایفا کرده است. پژوهش حاضر بر اساس روش تحلیل تاریخی و بهره گیری از منابع تاریخی و مطالعات اجتماعی و اقتصادی شهر، با هدف تبیین ساختار اقتصادی شهرهای ایران در عصر صفوی نگاشته شده است. به همین منظور برای شناخت منطقی و مستند از تحولات رخداده ، شهرهای فرح آباد در شمال ، اصفهان در مناطق مرکزی و بندرعباس در جنوب ایران به عنوان شهرهای موردی ، مورد مطالعه قرار گرفته اند. دلیل گزینش این شهرها بیشتر به دلیل ماهیت عملکردی آنهاست که به ترتیب شامل شهرهای تولیدی ، صنعتی فرآوری کننده و صادرکننده دارای عملکرد بوده اند. نتایج این تحقیق نشان می دهد که شهرهای ایران عصر صفوی در دو قالب شهرهای توسعه یافته و احداثی با پراکندگی مکانی خاصی در مسیر تجاری ابریشم در عصر سلطنت شاه عباس اول 999 1301 ق در سه بخش شمالی ، مرکزی و جنوبی ایران ، به تولید ، توزیع و صادرات کالا اشتغال داشتند. بر حسب این نظام تولید و مبادله ، شهرهای عملکردی عصر صفوی به سه گونه شهرهای تولید کننده مواد خام ، واسطه ای یا فرآوری کننده و در نهایت صادر کننده شهرهای بندری تقسیم می شدند. تحلیل مناسبات اقتصادی شهرهای عصر صفوی نشان می دهد که اشکال ارائه شده در نظام مبادله بر جنبه های انحصارطلبی تام شاه وبهره کشی مالکانه ، وابستگی شدید اقتصاد شهری به اقتصاد کشاورزی در روستاها و در نهایت شکل گیری نظام واسطه گری و خرده کالایی در شهرها تمرکز داشت.

کلیدواژه ها

شهر اسلامی ، مناسبات اقتصادی ، شهرهای صفوی ، تجارت ابریشم ، عملکرد اقتصادی

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.