محمد حسن شجاعی فرد - استاد، دانشگاه علم و صنعت ایران، دانشکده مهندسی مکانیک
روح اله طالبی توتی - استادیار، دانشگاه علم و صنعت ایران، دانشکده مهندسی مکانیک
مرتضی میرباقری - دانشجو کارشناسی ارشد، دانشگاه علم و صنعت ایران، دانشکده مهندسی خودرو
منصور ترابی - دانشجو کارشناسی، دانشگاه علم و صنعت ایران، دانشکده مهندسی خودرو

در مقاله حاضر به منظور بهبود رفتار خودرو سمند در برخورد از کنار، بخش داخلی ستون میانی خودرو سمند با استفاده از کامپوزیت های لایه ای ساخته شده از کربن - اپوکسی مدل شده است و سپس شبیه سازی تست برخورد از کنار بر اساس استاندارد FMSS214 از طریق آنالیز اجزای محدود صورت گرفته است . از آن جایی که تغییر در چیدمان لایه ها سبب تغییر مقاومت سازه در برابر برخورد می شود . بااستفاده از شبکه های عصبی و الگوریتم ژنتیک نتایج بهینه برای کمترین میزان نفوذ ستون ارائه گردیده است . در راستای آموزش شبیکه های عصبی برای شناسایی رفتار سازه در برخورد ، از تکنیک های طراحی آزمایشات تاگوچی و همرسلی برای دست یابی به پوشش یکنواختی از فضای طراحی، استفاده شده است . پس از بررسی کامل صحت آزمایشات و شناسای رفتار پدیده به کمک شبکه های عصبی با استفاده از نتایج مدل سازی و انجام فرآیند بهینه سازی ، نتایج بیان گر آن بود که بهترین رفتار سازه در این برخورد در محدوده چیدمان 40 تا 50 درجه اتفاق می افتد . بدین ترتیب چیدمانی ارائه شد که به ازای آن کمیته ی جابجایی در سازه و در نتیجه بیشترین محافظت از محفظه سرنشینان صورت می گیرد که از مهمترین چالش ها در برخورد از کنار می باشد .

ستون میانی ، کامپوزیت لایه ای ، تاگوچی و همرسلی ، شبکه های عصبی، الگوریتم ژنتیک