جعفر نصیرناتری - دانشجوی دکترای مدیریت آموزشی ، گروه مدیریت آموزش، دانشکده مدیریت آموزش، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن و عضو باشگاهپژوهشگران جوان واحدچ

پویایی آموزش های سازمانی،به میزان نوآور بودن آنها بستگی دارد.اگرچه اینشرط، بدون مدیریت صحیحیادگیری، تضمینی به دست نمی دهد و حصول آن به فهم بازنگری در فرایندها برای دستیابی به سطوح بالاترعملکرد و تجربه کردن راه حلهای متعدد در مواجه با چالشها بستگی دارد.اما وضعیت فعلی نظام های آموزشحاکی از آن است که علی رغم تکامل مفاهیم و متدولوژی های مهندسی مجدد، اغلب آنها به این موضوعتوجه نکرده و یا در اجرای موفق آن ناکام مانده اند.آنچه که این مقاله در پی آن است فهم این موضوعمحوری است که چگونه میتوان از مهندسی مجدد در بازنگری ساختار و فرایندهای نظام آموزش استفادهنمود و از برآیندهای آن در جهت همگرایی برنامه های آموزشی با استراتژی های سازمانی بهره جست.

مهندسی مجدد، فرایندهای آموزشی، مدیریت، استراتژی