حدیث احمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد بیولوژی دریا، دانشگاه گیلان، دانشکده علوم پایه، گروه زیست شناسی
اکرم سادات نعیمی - استادیار دانشگاه گیلان، دانشکده علوم پایه، گروه زیست شناسی
فاطمه نظرحقیقی - دکتری بوم شناسی دریا، دانشگاه گیلان، دانشکده علوم پایه، گروه زیست شناسی
ثمین خدایی - دانشجوی کارشناسی ارشد بیولوژی دریا، دانشگاه گیلان، دانشکده علوم پایه، گروه زیست شناسی

این پژوهش با هدف تعیین سمیت احتمالی نانوذره ی اکسید مس (CuO NPs) در ماهی کپور، با ارزیابی پارامترهای خونی انجام شده است. به این منظور،تعداد 396 قطعه بچه ماهی کپور در 12 آکواریوم تیمار شدند که حاوی غلظت های 100ppm, 50ppm و 200ppm از نانوذره اکسید مس و شاهد و هریک با سه تکرار بودند. ماهی ها به مدت 96 ساعت برای تعیین سمیت حاد در معرض قرار گرفته، در انتهای هر 24 ساعت از آنها خون گیری و سپس پارامترهای خونی از جمله تعداد گلبول های قرمز، هماتوکریت، هموگلوبین اندازه گیری و شاخص هایی چون MCH, MCV و MCHC محاسبه گردید. در طول آزمایش، فاکتورهای فیزیکوشیمیایی آب به این شرح بودند: دما= (pH=8/38±0/04, 22±2(°C، سختی کل (غلظت (CaCO(3) برابر با 12±230، اکسیژن محلول (DO) برابر با 0/05±90/5. آنالیز پارامترهای خونی نشان داد که نانوذره اکسید مس بطور معناداری بر تعداد گلبول های قرمز، هموگلوبین و هماتوکریت و شاخص های محاسبه شده در 4 بازه زمانی 24، 48، 72 و 96 ساعت اثر کاهشی داشته است (P<0/05). با این وجود این پارامترها در غلظت های تحت بررسی در این مطالعه تفاوت معناداری نشان ندادند. بیشترین میزان از کلیه پارامترهای خونی مورد بررسی در ساعت 24 بعد از شروع آزمایش مشاهده شد و سپس طی بازه های زمانی بعدی بطور معناداری کاهش یافتند (P<0/05). به استثناء شاخص MCHC سایر پاراترها کمترین میزان خود را در ساعت 72 نشان دادند و سپس مجدداً در ساعت 96 بطور معناداری بر مقادیر این پارامترها افزوده شد. بیشتین مقدار پارامتر MCHC در ساعات 48 و 72 مشاهده شد و در ساعت 96 به میزان معناداری کاهش یافت (P<0/05).

کپور معمولی، هماتولوژیف نانوذره اکسید مس، غلظت تحت کشنده