بررسی عمق ذخیره سازی زیرزمینی گاز طبیعی در مغارهای نمکی
- سال انتشار: 1393
- محل انتشار: اولین همایش ملی ذخیره سازی زیرزمینی نفت و گاز
- کد COI اختصاصی: UGOS01_017
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 1578
نویسندگان
پردیس دانشکده های فنی دانشگاه تهران
پردیس دانشکده های فنی دانشگاه تهران
پردیس دانشکده های فنی دانشگاه تهران
پردیس دانشکده های فنی دانشگاه تهران
چکیده
امروزه گاز طبیعی یکی از منابع اصلی تأمین انرژی در جهان می باشد و ذخیره سازی آن به منظور ایجاد توازن در عرضه و تقاضای گاز ضروری است. ذخیره سازی زیرزمینی ایمن ترین و اقتصادی ترین روش ذخیر هسازی گاز طبیعی با ظرفیت بالا می باشد. ذخیره سازی در مخازن گازی و نفتی تخلیه شده، آبخوان ها و مغارهای نمکیرو شهای متداول ذخیره سازی زیرزمینی گاز طبیعی می باشند. استفاده از مغارهای نمکی به دلیل پایین بودن حجم گاز پایه و امکان برداشت گاز با نرخ بالا در سال های اخیر مورد توجه قرار گرفته است. خزش نمک و همگرایی مغار اشکال اصلی این روش می باشد که با طراحی دقیق مغارهای نمکی می توان نرخ همگرایی را محدود نمود. در این مقاله روند شبیه سازی مغار نمکی ذخیره سازی شرح داده شده است. سپس با در نظر گرفتن یکی از گنبدهای نمکی ایران، تأثیر عمق مغار بر پایداری آن مورد بررسی قرار گرفته است. بررسی مغارهای نمکی در عمق 800، 1000، 1200 و 1400 متری نشان می دهد که با افزایش عمق، همگرایی افزایش می یابد. همگرایی در مغارهای قطور بیش از مغارهای باریک می باشد و در عمق زیاد باید از مغارهای بلند و باریک استفاده نمود. نتایج نشان می دهد در مغارهای مورد مطالعه که ارتفاع آن ها بیش از قطر می باشد، بیشینه جابه جایی در دیواره رخ می دهد.کلیدواژه ها
ذخیره سازی، زیرزمینی، گاز طبیعی، مغار نمکی، عمقمقالات مرتبط جدید
- واکاوی عوامل تخریب منابع طبیعی شهرستان قروه با تحلیل دست اندرکاران
- بررسى موتور احتراقى جرقه اى پرخوران با عملکرد خود اشتغالى از نوع کوبش با خنک کن میانى
- بررسى وضعیت عملکرد تولید کنندگان تامین کنندگان و فعالان حوزه سیستم هاى خنک کننده ایران و لزوم ساماندهى بنیادین آن با استفاده از راهکارهاى پیشنهادى
- بررسى رفتار رشد دکمه جوش و رفتارشکست نقاط جوش در اتصالات جوشکارى مقاومتى نقطه اى چهار ورق هاى با ضخامت هاى متفاوت
- پیش بینى عدد ستان بیودیزل با استفاده از پروفیل اسیدهاى چرب
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.