ارزیابی پتانسیل برخی باکتری های ریزوبیوم همزیست لوبیا درتثبیت نیتروژن و جذب عناصر خاک در استان اصفهان

  • سال انتشار: 1385
  • محل انتشار: نهمین کنگره علوم زراعت و اصلاح نباتات ایران
  • کد COI اختصاصی: NABATAT09_432
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 646
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

مجتبی یحیی آبادی

عضو هیات علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان,

هادی اسدی رحمانی

عضو هیات علمی موسسه تحقیقات خاک و آب

محمد مهدی ابوالحسنی

کارشناس ارشد مدیریت جهاد کشاورزی شهرضا

چکیده

اکثر تحقیقات انجام شده روی با کتری ها ی دیازوتروف آزاد زی بوده و تعداد کمی نیز روی باکتری ها ی همزیست ریزوبیوم ، متمرکز بوده است . باکتری های PGPR از طریق در فیزیولو ژی و مورفولو ژی ریشه گیاهان تلقیح شده ، موجب افزایش جذب عناصر و رشد بیشتر گیاهان می شوند. اثرات تشدید کننده رشد گیاهانی که با با کتری های ریزوبیوم تلقیح شده اند عمدتًا به دلیل تولید فیتوهورمون ، محدود شدن رشد قارچ های پاتوژن، تثبیت نیتروژن مولکولی، افزایش کارایی منابع نیتروژن دار و سایر عناصر دیگر ، تولید آنتی بیوز های ضد پاتو ژن، تولید و ترشح سیدروفورها و القاء سیستم یک مقاومت در برابر بیماری در گیاهان، بوده اند. طرح در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و تعداد تیمارها ١٣ و در ٤ تکرار می باشد که ١٠ تیمار شامل سویه های برتر انتخاب شده می باشد. تیمار L-75 همچنین باعث افزایش حد ود 100 درصدی در وزن غده ها نسبت به تیمار شاهد شد . در میان تیمار های مطالعه شده ، تیمار های L-139 و L-75 به ترتیب باعث افزایش 26% و 19% در جذب آهن ، 38% و 16% در جذب منگنز شده (نسبت به شاهد) و بر مقادیر روی و مس تاثیر معنی داری نداشته اند. نتایج نشان میدهندکه برخی از سویه های مختلف بومی ریزوبیوم تلقیح شده در این تحقیق علاوه بر اثری که روی وزن خشک هوایی گیاه و درصد نیترو ژن در بخش هوایی گیاه داشته اند، موجب افزایش بیشتر جذب برخی عناصر نیز شده اند. نکته مهم در نتایج حاصله آنست ک ه بعضی از سویه های ریزوبیوم بکار گر فته شده در تلقیح بذور لوبیا ، اگرچه تاثیر معنی داری بر افزایش جذب نیتروژن نداشته اند، با این حال جذب عناصر غذایی از خاک را افزایش داده اند.

کلیدواژه ها

باکتری همزیست، ریزوبیوم، لوبیا

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.