زینب فرحانی نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان
میلاد فتحی - استادیار گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان
محمد شاهدی - استاد گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان

کشور ایران به دلیل برخورداری از اقلیم متفاوت و خاک حاصلخیز از قابلیت بالایی در تولید میوه برخوردار است. با این وجود ضایعات پس از برداشت به علت عدم استفاده از روش های مناسب نگهداری 25 تا 50% است. در سالهای اخیر چیپس میوه به عنوان یکی از تولیدات صنایع خشکبار محبوبیت زیادی یافته است. خشک کردن با روش های معمول دارای معایبی مانند مصرف زیاد انرژی و افت کیفیت ماده غذایی است. در سال های اخیر تلاش های زیادی در رابطه با ابداع روش های نوین در زمینه خشک کردن مواد غذایی صورت گرفته است. در این مقاله تئوری و کاربرد روش های الکتروهیدرودینامیک، فشار هیدرواستاتیکی بالا، امواج فراصوت، پنجره انکساری و فیلم های بسته بندی به عنوان روش های غیر حرارتی و یا حداقل حرارتی که به صورت پیش تیمار و یا تلفیقی استفاده می شوند، بررسی می گردد. ایجاد تغییرات ساختاری در بافت ماده غذایی، حفظ ویژگی های کیفی، افزایش نرخ انتقال جرم، کاهش زمان فرایند و هزینه های تولید از مزایای مشترک این روش ها محسوب می شود. همچنین معایبی نیز برای برخی از این روش ها گزارش شده است که در این مقاله مورد بررسی قرار می گیرد.

پیش تیمار، خشک کردن، روش های نوین، چیپس میوه