ارزیابی ریسک در پروژه های کلان فناوری اطلاعات با استفاده از منطق فازی و مدل سازی وابستگی های متقابل
- سال انتشار: 1404
- محل انتشار: مجله حسابرسی سیستم ها و فناوری اطلاعات، دوره: 1، شماره: 1
- کد COI اختصاصی: JR_IITASA-1-1_008
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 44
نویسندگان
دانشیار، گروه مدیریت، دانشکده علوم اجتماعی و اقتصادی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران
استادیار، گروه مدیریت صنعتی و مدیریت فناوری اطلاعات، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
چکیده
کلان پروژه های فناوری اطلاعات شامل مجموعه ای از پروژه های مرتبط هستند که در طول چرخه عمر برنامه به صورت هماهنگ مدیریت می شوند. اگرچه مدیریت برنامه تلاش ها را در میان پروژه ها هم راستا می کند، اما به طور مستقیم مدیریت پروژه های منفرد را بر عهده ندارد. یکی از دلایل اصلی شکست در چنین برنامه هایی، بی توجهی به مدیریت جامع ریسک است. ریسک ها در برنامه های فناوری اطلاعات اغلب به صورت وابسته به یکدیگر هستند و تاثیر تجمعی آن ها می تواند به طور قابل توجهی بر نتایج برنامه اثر بگذارد. این مطالعه، روشی برای ارزیابی ریسک های سطح برنامه ارائه می دهد که وابستگی های بین ریسک ها و عدم قطعیت را از طریق منطق فازی در نظر می گیرد. در این روش، یک طبقه بندی چندسطحی از ریسک ها پیشنهاد شده است که شامل ریسک های سطح پروژه، سطح برنامه و ریسک های راهبردی تجمیعی می شود. این روش شناسی، با بهره گیری از ماتریس ساختار تصمیم گیری، تحلیل سلسله مراتبی فازی و آنتروپی شانون، قضاوت کارشناسان را دریافت کرده و وزن ریسک ها را به صورت کمی محاسبه می کند. چارچوب پیشنهادی در یک پروژه مدرن سازی در گمرک ایران پیاده سازی شد و اثربخشی عملی آن در اولویت بندی ریسک ها و بهبود تصمیم گیری های راهبردی را نشان داد. نتایج این پروژه نشان داد که ریسک های محیطی—که خارج از کنترل مستقیم سازمان هستند—بحرانی ترین نوع ریسک محسوب می شوند. این پژوهش، رویکردی ساختاریافته برای مدیران برنامه های فناوری اطلاعات فراهم می کند تا بتوانند ریسک ها را در شرایط عدم قطعیت ارزیابی و رتبه بندی کنند و ابزاری برای افزایش تاب آوری و موفقیت برنامه ها ارائه می دهد.کلیدواژه ها
کلان پروژه فناوری اطلاعات, ریسک پروژه, وابستگی متقابل, ارزیابی ریسک, منطق فازیاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.