نرجس مرادی - کارشناس ارشد حسابداری،مدرس دانشگاه
مهدی باغبانی - کارشناس ارشد حسابداری،مدرس دانشگاه
وحید بحرینی - کارشناس ارشد حسابداری،مدرس دانشگاه
حسن عرب زاده - کارشناس حسابداری

میزان وقوع بحرانهای مالی در جهان در سالهای اخیر بیش از هر زمان است. در چند دهه اخیر ارقام و اعداد اقتصادی نشاندهنده افزایش بیسابقه میزان ورشکستگیها است. وجود بحرانهای مالی در یک کشور شاخص اقتصادی مهمی است و توجهعموم را به خود جلب میکند. همچنین، هزینههای اقتصادی ورشکستگی نیز بسیار زیاد است. بنابراین، توانایی پیشبینی موفقیت و شکست شرکتها و جلوگیری از وقوع ورشکستگی از اهمیت اساسی برخوردار است و از تخصیص نامناسب منابع کمیاب اقتصادی جلوگیری میکند. هدف این پژوهش بررسی توانایی مدل تحلیل پوششی دادهها در پیشبینی موفقیت و شکست شرکتها ومقایسه توانایی این الگو در پیشبینیها است. متغیرهای تحقیق از نسبتهای مالی انتخاب شدند. نمونه آماری تحقیق شامل 86 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، برای یک دوره شش ساله از سال 1384 لغایت 1389 میباشد. برای آزمون فرضیههای تحقیق، از نرمافزارهایspss و 19 DEA Masterو روشهای آماریTیک نمونهای وWilcoxon استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون فرضیهها نشان داد که الگویDEA در پیشبینی موفقیت شرکتهای سهامی در مقایسه با پیشبینیهای مربوط به شکست شرکتها نسبتاً ضعیف عمل میکند

موفقیت، ورشکستگی، تحلیل پوششی دادهها، بورس اوراق بهادار تهران، ماده 141 قانون تجارت