مقایسه ی تأثیر بیوسورفکتانت رامنولیپید MR01 و سورفکتانت شیمیایی تریتونX-100 بر حذف هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه ای از خاک آلوده
- سال انتشار: 1392
- محل انتشار: شانزدهمین همایش ملی بهداشت محیط ایران
- کد COI اختصاصی: NCEH16_054
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 1379
نویسندگان
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران
دکترای بهداشت محیط
دکترای بهداشت محیط
دکترای شیمی تجزیه، استادیار دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران
چکیده
مقدمه و اهمیت موضوع: استفاده از سورفکتانت ها منجر به افزایش دسترسی زیستی به آلاینده های سخت تجزیه پذیر از جمله PAHs می شود. در این راستا استفاده از بیوسورفکتانت ها به دلیل سازگاری با محیط زیست مورد توجه ویژه قرار دارند، اما توانایی آنها در قبال سورفکتانت های شیمیایی باید مورد بررسی قرار گیرد. در این تحقیق تأثیر سورفکتانت زیستی برکارایی اصلاح زیستی خاک آلوده به فنانترن مورد مقایسه با سورفکتانت شیمیایی قرار گرفت.مواد و روش ها: خاک عاری از هر نوع آلودگی شیمیایی و میکروبی، به طور مصنوعی به فنانترن آلوده شد، سپس محلول نمک های معدنی با غلظت ثابت از سورفکتانت شیمیایی تریتونX-100 و بیوسورفکتانت رامنولیپیدMR01 تهیه بعد مخلوط میکروبی با قابلیت تجزیه فنانترن در دو سطح غلظتی (2 و 1OD600 nm =)، به محلول مذکور اضافه شد به طوری که نسبت 10 درصد وزنی حجمی (خاک به محلول) حاصل گردد، کلیه نمونه ها و شاهد های مربوطه بر روی شیکر قرار گرفتند و هوادهی شدند. پس از 8 هفته غلظت فنانترن باقیمانده در خاک پس از استخراج توسط اولتراسونیک به HPLC تزریق و مورد سنجش قرار گرفت. جمعیت میکروبی نیز با روش MPN سنجش شد. این تحقیق براساس آزمایش فاکتوریل کامل انجام شد.نتایج و بحث: راندمان حذف فنانترن با غلظت اولیه ی 50 میلی گرم بر کیلوگرم خاک در حضور تریتونX-100 با 5/98% در مقایسه با رامنولیپیدMR01 7/88% در غلظت 50 میلی گرم بر کیلوگرم فنانترن بوده، در حالیکه در غلظت 300 میلی گرم بر کیلوگرم فنانترن، این میزان برابر 87% و 76% به ترتیب برای تریتونX-100 و رامنولیپیدMR01 بدست آمد. در غیاب سورفکتانت در غلظت 50 میلی گرم بر کیلوگرم 76/60% و در غلظت 300 میلی گرم بر کیلو گرم 51% راندمان حذف فنانترن حاصل شد. راندمان حذف در 2OD600nm= بیشتر از 1OD600nm= بدست آمد. بررسی تغییرات جمعیت میکروبی با گذشت زمان نشان داد، حداکثر رشد میکروبی در هفته ی دوم در حضور بیوسورفکتانت رامنولیپید بیشتر از تریتونX-100 بوده است. نتیجه گیری: در مناطق با آلودگی های کمتر (مناطق گسترده آلوده اطراف پالایشگاهی) استفاده از رامنولیپید می تواند به عنوان یک گزینه مناسب در کاهش آلودگی مورد نظر باشد. اما در مکان هایی با آلودگی بالا (مناطقی که به طور متمرکز و یا تحت تأثیر حرارت آلوده شده اند) استفاده از سورفکتانت ها ی شیمیایی به صورت خارج از مکان (Ex situ) نتایج مطلوب تری را حاصل می نمایدکلیدواژه ها
فنانترن، دسترسی زیستی، رامنولیپید، تریتونX-100، طراحی آزمایش، جمعیت باکتریاییمقالات مرتبط جدید
- ارزیابی شهرداری آبادان از لحاظ شاخص های ایمنی ، بهداشت ، محیط زیست و ارائه راهکارهایی به منظور استقرار سیستم مدیریت HSE
- ارزیابی اختلالات اسکلتی - عضلانی گروه های شغلی در بیمارستان فوق تخصصی روانپزشکی ابن سینا مشهد در سال ۱۴۰۲ با استفاده از پرسشنامه نوردیک
- بررسی تاثیر سیستم مدیریت یکپارچه IMS بر شاخص های بهره وری و ایمنی نیروی انسانی
- بررسی تاثیر آسیب شناسی محله های قدیمی در بافت فرسوده جهت سهولت در امدادرسانی در زمان بحران (مطالعه موردی: آتشنشانی شهرستان هرسین)
- Occupational Health & Safety in Cement Industry
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.