بررسی تزریق پذیری مصالح سنگی نابرجا و ارائه راهکارهای عملیات تزریق در آبگیر سد دز

  • سال انتشار: 1392
  • محل انتشار: اولین کنفرانس ملی مهندسی ژئوتکنیک
  • کد COI اختصاصی: GEOTEC01_298
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 844
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

علی اصغر میرمحمدلو

کارشناس ارشد مکانیک سنگ، مهندسین مشاور کاوشگران

شیما شاهین تاج

کارشناس ارشد عمران- آب، مهندسین مشاور کاوشگران

غزاله حیدری

کارشناس ارشد زمین شناسی مهندسی، مهندسین مشاور کاوشگران

چکیده

امروزه پیشرفت مهندسی ژئوتکنیک در بهبود و اصلاح خواص فیزیکی و مقاومتی خاک و سنگ، امکان اجرای سازههای آبی (سازه آبگیر) را برروی زمینهای سست بویژه با مصالح نابرجا درصورت در نظر گرفتن تمهیداتی ویژهای جهت پایدارسازی وآببندی بستر آنها، میسر نموده است.از آنجا که وجود آب در چنین زمینهایی برای پایداری سازه و ایجاد یک فونداسیون محکم برای سازه آبگیر مشکل ایجاد میکند، محدود نمودننشت آب از الزامات طراحی و اجرا میباشد. بنابراین پس از شناسایی ساختار زمین شناسی، نسبت به طراحی پرده آببند، متناسب با سازه و عملکردآن اقدام میگردد. عملیات تزریق روشی است که درآن مخلوط آب و سیمان همراه با سایر افزدونیها با اعمال فشار به درون درز وشکافهایتوده سنگی و یا خاک به منظور کاهش نفوذپذیری و آب بندی، تحکیم و تقویت ساختار زمین شناسی گسترهی مورد نظر، تزریق میگردد. محلاحداث سازه آبگیر سد دز در استان خوزستان در مسیر تونل آب بر در 26 کیلومتری شمال شهر دزفول بر روی کنگلومرای نابرجا و در زیر آنلایه گلسنگ واقع گردیده است. دو مشکل اساسی که در این پروژه وجود دارد، اولاً کنگلومرای نابرجا بایستی بستر مناسب برای سازه آبگیر باشدو ثانیاً از آنجا که این سازه در کنار دریاچه سد قرار گرفته، باید نشت آب به درون سازه در حین اجرا و بعد از آن محدود گردد. تزریق آزمایشی بهمنظور شناسایی پارامترهای موثر در طراحی پرده تزریق نظیر نسبت آب به سیمان، فشار مناسب و شناخت رفتار مصالح طبیعی (خاک و یا سنگ)در تزریق و میزان تزریقپذیری آنها صورت گرفته است. در ادامه با استفاده از نتایج تزریقهای آزمایشی، اطلاعات زمینشناسی مهندسی و مکانیکسنگی منطقه طرح مناسب تزریق ارائه میشود.

کلیدواژه ها

کنگلومرا نابرجا، تزریق آزمایشی، تزریق پذیری، آبگیر سد دز

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.