بازخوانش و تحلیل فضاهای ورودی معماری سنتی ایران با تاکید بر مفاهیم نظریه انتگرال
- سال انتشار: 1403
- محل انتشار: کنفرانس بین المللی معماری، شهرسازی، هنر، طراحی صنعتی، ساخت و فناوری حکمت بنیان
- کد COI اختصاصی: ICAHU01_0648
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 43
نویسندگان
پژوهشگر دکتری معماری، دانشکده معماری و هنر، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، ایران
دکتری معماری، دانشیار گروه معماری، دانشکده معماری و هنر، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، ایران
چکیده
فضای ورودی نقطه ی آغازین تعامل مخاطب با اثر معماری محسوب می شوند. در معماری ایرانی، ورودی نقشی برجسته و نمادین دارد و به عنوان فضایی ارتباطی می انجامد. این عنصر معماری همواره معیاری برای بازنمایی ارزش ها، هویت معماری و جایگاه اجتماعی بنا بوده است. فضای ورودی در معماری ایرانی به حدی حائز اهمیت بوده اند که می توان بخش مهمی از روند تحول و تکامل معماری را در آن ها مشاهده کرد. با این حال، در معماری معاصر ایران، نه تنها این تکامل متوقف شده، بلکه شاهد روندی نزولی در طراحی فضای ورودی هستیم. از جمله مشکلات رایج در ورودی های بناهای معاصر می توان به عدم تمایز میان عرصه های عمومی، نیمه عمومی و خصوصی، تفکیک ناپذیری فضای عبور و دسترسی، ضعف خوانایی ورودی، کمبود یا فقدان کارکردهای اجتماعی و فرهنگی، و بی توجهی به طراحی مناسب با عملکرد بنا اشاره کرد. برای برون رفت از این وضعیت، ضروری است که الگوهای اصیل و هویت بخش معماری ایرانی شناسایی و در اختیار طراحان قرار گیرد. نظریه نوظهور "انتگرال" که توسط کن ویلبر و با چهار مفهوم بنیادین ارائه شده، چشم اندازی جامع برای درک هر رخدادی فراهم می آورد. این مفاهیم، شامل ابعاد درونی، بیرونی، فردی و جمعی هر جامعه است که در تعامل با یکدیگر، جنبه های روان شناختی، رفتاری، فرهنگی و سیستمی واقعیت را تبیین می کنند. در این پژوهش، با بررسی پارادایم های طراحی فضای ورودی از منظر این چهار بعد نظریه انتگرال، نشان داده می شود که معماری ایرانی فراتر از جلوه های فیزیکی، با ابعاد روحی و روانی مخاطب پیوندی عمیق دارد. این تحقیق که به روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از برداشت های میدانی و تحلیل متون کتابخانه ای انجام شده، تلاش دارد با بررسی پارامترهای مرتبط با طراحی فضای ورودی در چهارچوب نظریه انتگرال، الگویی نوین ارائه کند. این الگو می تواند به کارگیری اصول طراحی ورودی خانه های سنتی ایرانی را در معماری خانه های امروزی ممکن سازد.کلیدواژه ها
فضای ورودی, سردرب, معماری ایرانی, نظریه انتگرالمقالات مرتبط جدید
- بهبود مدیریت بحران در ایران: تحلیل اجرای توصیه های ارزیابی و چالش های موجود
- ارزیابی حسابرسان خارجی از عملکرد حسابرسی داخلی در شرکت های پارک علم و فناوری فارس
- فلسفه اخلاقی و باورهای اخلاقی حسابرسان
- نقش هوش مصنوعی در آینده حسابداری: فرصتها و چالشها
- تاثیر یادگیری سازمانی بر آموزش و بهسازی منابع انسانی با نقش تعدیلگر هوش سازمانی
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.