تعیین قلمرو جغرافیایی محدوده های بیابانی استان اصفهان از دیدگاه پوشش گیاهی
- سال انتشار: 1391
- محل انتشار: سومین همایش ملی مقابله با بیابان زایی و توسعه پایدار تالابهای کویری ایران
- کد COI اختصاصی: DESERTWETLAND03_729
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 1099
نویسندگان
عضو هیات علمی مرکز تحقیقاتکشاورزی و منابع طبیعی اصفهان، کاشان،
عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع
چکیده
در تعیین محدوده قلمرو جغرافیائی بیابانها، مطالعه پارامترهائی که اثر متقابل آنها در پیدایش بیابان دخالت دارد، ضروری است. بدین منظور مهمترین پارامترهای موثر شامل زمین شناسی، اقلیم شناسی، هیدرولوژی، پیکرشناسی(ژئومورفولوژی)، خاکشناسی و پوشش گیاهی در قالب طرحی تحقیقاتی در استان اصفهان مطالعه و با تلفیق آنها گستره مناطق بیابانی تعیین گردید. از جمله موارد بسیار مهم در تعیین قلمرو بیابانها که مبین شرایط محیطی دیگرمیباشد، پوشش گیاهی است. لذا در این بحث، مواردی چون تیپ های گیاهی، گونه های همراه، ارتفاع، اقلیم، نوع اراضی و تا حدی تراکم و تنوع پوشش گیاهی مراتع استان به کمک مطالعات صورت گرفته قبلی در قالب طرح شناخت مناطق اکولوژیک کشور و بازدید های صحرایی مشخص گردید. در نهایت با بهرهگیری از نتایج مطالعات اقلیم،خاکشناسی، ژئومورفولوژی ، زمین شناسی و هیدرولوژی، تیپ های گیاهی خاص مناطق بیابانی مجزا و بعنوان قلمروجغرافیائی محدوده های بیابانی استان از دیدگاه پوشش گیاهی معرفی شدکلیدواژه ها
بیابان، بیابانزائی، پوشش گیاهی، استان اصفهان/GIS،مقالات مرتبط جدید
- پایش مکانی خشکسالی با استفاده از شاخص VHI حاصل از داده های سنجنده MODIS - مطالعه موردی: استان تهران
- بررسی دلایل اقلیمی خشکیدگی جنگل های بلوط زاگرس با استفاده از اندازه گیری پارامترهای پهنا و ویژگی های آوندی حلقه های درختی
- طغیان آفات برگخوار نوظهور درختان و درختچه های جنگلی زاگرس شمالی و مرکزی: پیامد تغییرات آب و هوایی
- بانک آب: فرایندی جدید برای احیای حکمرانی آب در ایران
- بررسی تحقیقات خشکسالی در ایران
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.