سمیه اژدری تفتی - دانشگاه تربیت مدرس، دانشجوی کارشناسی ارشد
محسن وفایی سفتی - دانشیار گروه مهندسی شیمی
حسن نادری - مشاور پژوهشگاه صنعت نفت، پژوهشگاه صنعت نفت

در ابتدای استخراج نفت از مخزن، نفت می تواند تحت فشار طبیعی مخزن در ستون چاه حرکت کرده و خود را با سطح برساند به این عمل جریان یافتن طبیعی (Natural Flow) می‌گویند و می‌تواند سالها ادامه پیدا کند. امّا هنگامی که به مرور زمان این فشار افت می‌کند، نیاز به یکسری تجهیزات و راهکارهای جدید جهت ارسال نفت به سطح پدید می‌آید. در این مرحله از روش‌های ازدیاد برداشت (Enhanced Oil Recovery) استفاده می‌شود. اما پس از مدتی از برداشت که شامل نفت، گاز و آب می‌باشد، مقدار آب تولیدی افزایش می‌یابد، ازدیاد مقدار آب نهایتا سبب پدید آمدن نیاز به تکنیک‌های پیشرفته‌تری که به بالا آوردن مصنوعی (Artificaila Lift) معروف می‌باشد در اپدیدمی آورد. فرازآوری مصنوعی امروزه به دو صورت کلی استفاده از پمپهای درون چاهی و استفاده از عملیات فرازآوری با گاز تقسیم می‌شود. و در چاههایی که دارای عمر بیشتری می باشند مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این مقاله مقایسه‌ای بین دو روش فوق‌الذکر به منظور شناخت روش بهینه انجام گرفته است و در نهایت در یک چاه مفروض واقع در میدان نفتی سلمان هر دو روش به لحاظ چگونگی تغییر فشار و سرعت برداشت بررسی شده است. در این میدان از متد فرازآوری مصنوعی در چاهها جهت برداشت استفاده می‌شود.

بالاآوری مصنوعی، پمپهای درون چاهی، فرازآوری با گاز