بررسی نظام حقوقی ایران در قبال توسعه انرژیهای تجدیدپذیر با تأکید بر حقوق محیط زیست
- سال انتشار: 1391
- محل انتشار: دومین کنفرانس بین المللی رویکردهای نوین در نگهداشت انرژی
- کد COI اختصاصی: ETEC02_026
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 2289
نویسندگان
دکتری حقوق بین الملل، عضو هیئت علمی و رئیس دانشکده حقوق دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد
دانشجوی کارشناس ارشد مهندسی مکانیک گرایش تبدیل انرژی، دانشگاه شهید چمران اهواز
دانشجوی کارشناسی حقوق و پژوهشگر حقوق عمومی، موسسه حقوقی جم
کارشناس مهندسی مکانیک، دانشگاه آزاد اسلامی خمینی شهر، باشگاه پژوهشگران جوان
چکیده
تحولات دنیای امروز در پرتو رشد صنعتی شدن جهان، افزایش آلودگی هوا، محدود بودن انرژی های فسیلی و حق برخورداری از محیط زیست سالم، ضرورت استفاده از انرژی های تجدید پذیر را آشکار می کند. استفاده از انرژی نو باعث کاهش آلودگی هوا می شود که این مهم مورد تاکید نسل اول حقوق بشر یا همان حق بر سلامتی است. همچنین انرژی های تجدید پذیر می توانند حافظ محیط زیست سالم برا نسل های آینده در قالب توسعه پایدار باشد. اما آنچه که نگارندگان در این نوشتار دنبال کرده اند نظام حقوقی ایران و چالش های موجود در خصوص استفاده از انرژی های تجدید پذیر با تطبیق مفاهیم زیست محیطی بشر با توجه به نحوه مصرف انرژی در ایران است. روش این تحقیق توصیفی-تحلیلی بوده و داده های تحقیق از کتب، مقالات و آمارهای رسمی از سوی وزارت نیرو، سازکان جهانی انرژی و دیگر نهادهای مرتبط استخراج شده است. آنچه که به عنوان نتیجه از این تحقیق بدست آمد، ضعف ساز و کارهای تقنینی و اجرایی در ایران در خصوص لزوم استفاده از انرژی های تجدیدپذیر به دلیل دسترسی ارزان و آسان به انرژی های فسیلی بدون در نظر گرفتن هزینه های زیست محیطی آن است. در پایان، راهکارها و پیشنهاداتی جهت تحقق استفاده گشترده از انرژی های تجدید پذیر به دلیل تاثیرات مثبت آن در کاهش آلودکی های زیست محیطی ارائه شده است.کلیدواژه ها
انرژی تجدیدپذیر، چاش ها، آلودگی محیط زیست، نسل های حقوق بشر، قانون گذاریمقالات مرتبط جدید
- بازنگری در حکمرانی آب زیر سایه میراث آب بندان ها در شمال ایران
- شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر هوشمندسازی کسب وکار در صنعت بیمه
- به سوی تحول دیجیتال، رویکرد COVID یا CCVID۱ (ارائه الگوی پیاده سازی تحول دیجیتال در شرکت های بیمه ای)
- ارائه مدل کسب و کار مبتنی بر فناوری بیمه« اینشورتک» برای استارتآپهای بیمه
- تحلیل تطبیقی هوشمندسازی کسب و کار در صنعت بیمه
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.