بررسی اسانس گیاه دارویی آویشن (Thymus vulgaris L.) در تولید فرآورده های لبنی پروبیوتیک با تعیین قابلیت زنده مانی باکتری ها
- سال انتشار: 1402
- محل انتشار: مجله بیولوژی کاربردی، دوره: 13، شماره: 50
- کد COI اختصاصی: JR_SJOAP-13-50_005
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 148
نویسندگان
دانشیار، گروه میکروبیولوژی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران
کارشناسی ارشد، گروه میکروبیولوژی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران.
دانشیار، گروه میکروبیولوژی، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران.
چکیده
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اسانس گیاه دارویی آویشن (Thymus vulgaris L.) در تولید فرآورده های لبنی پروبیوتیک با تعیین قابلیت زنده مانی بود. مواد و روش ها: اسانس آویشن به عنوان طعم دهنده در تولید فرآورده های لبنی (ماست، دوغ و کشک) سنتی و صنعتی مورد استفاده قرار می گیرد. برای تولید فرآورده های پروبیوتیک، و مواد لبنی پاستوریزه، باکتری ها تلقیح شده و غلظت های مختلف اسانس آویشن (۰، ۲۵، ۴۰، ۷۰، ۱۰۰ و ۱۳۰ میکروگرم بر لیتر) به مواد لبنی افزوده می شوند. قابلیت زنده مانی باکتری ها در مواد لبنی طی فواصل زمانی مشخص (۰، ۴، ۸، ۱۲ و ۲۰ روز) بررسی می گردند. یافته ها: با افزایش غلظت آویشن در فرآورده های لبنی سنتی و صنعتی، کاهش معنی داری در لگاریتم تعداد باکتری های لاکتوباسیلوس و بیفیدوباکتریوم رخ می دهد (P< ۰.۰۵). بالاترین قابلیت زنده مانی باکتری با غلظت های کم آویشن در ماست سنتی، و با مقادیر متوسط اسانس در دوغ و کشک سنتی، طی ۲۰ روز مشاهده گردید. بالاترین قابلیت زنده مانی باکتری در ماست و دوغ صنعتی با غلظت زیاد و در کشک صنعتی همراه با کاهش مقدار اسانس است. بالاترین قابلیت زنده مانی باکتری بیفیدوباکتریوم با غلظت های زیاد آویشن در ماست، دوغ و کشک سنتی (P< ۰.۰۵)، همچنین با غلظت های کم آویشن در ماست و دوغ صنعتی، و با غلظت های زیاد در کشک صنعتی می باشد. نتیجه گیری: در فرآورده های لبنی صنعتی دارای آویشن، قابلیت بقای باکتری بیفیدوباکتریوم و در فرآورده های لبنی سنتی، مدت ماندگاری باکتری لاکتوباسیلوس بیشتر است.کلیدواژه ها
آویشن، پروبیوتیک، لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس، بیفیدوباکتریوم، گیاهان دارویی، فرآورده های لبنی، قابلیت زنده مانی، باکتری ها.اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.