کشت این ویترو و باززایی گیاه از ریزنمونه های اپیکوتیل و هیپوکوتیل پرتقال محلی مازندران

  • سال انتشار: 1391
  • محل انتشار: سومین همایش ملی بیوتکنولوژی کشاورزی ایران (گیاهی، دامی و صنعتی)
  • کد COI اختصاصی: AGRIBIOTECH03_512
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 1813
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

محمد رضا کریمی

دانشجوی کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سبزوار

علی دهستانی کلاگر

استادیار پژوهشکده ژنتیک و زیست فناوری کشاورزی طبرستان، دانشگاه علوم ک

علی قنبری

کارشناس گروه باغبانی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

عباس فلاحتی

همکارطرح، پژوهشکده ژنتیک و زیست فناوری کشاورزی تبرستان، دانشگاه علو

چکیده

به منظور مطالعه شرایط باززایی پرتقال محلی مازندران، ریزنمونههای اپیکوتیل و هیپوکوتیل آن در شرایط اینویترو در محیط موراشی و توکر ( 1969 )، با 5 غلظت از هورمون 6- بنزیل آدنین BA 0 ، 0.5 ، 1 ، 2 و 3 میلیگرم بر لیتر و 4 غلظت از هورمون ایندول 3- بوتریک اسید IBA با غلظتهای 0 ، 0.2 ، 0.5 ، و 1 میلیگرم بر لیتر بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار کشت شدند. صفات مورد بررسی شامل تعداد نمونههای واکنش داده به محیط کشت، تعداد گیاهچههای باززایی شده و طول ساقه گیاهچههای باززایی شده بودند که با نرم افزار MSTATC تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد، برای تعداد نمونههای واکنش داده، محیط دارای 2 میلی گرم بر لیتر BA و 0.2 میلی گرم بر لیتر IBA بهترین نتایج را نشان دادند. برای صفت تعداد گیاهچه های باززایی شده محیطی دارای 0.5 میلی گرم برلیتر BA و 0.2 میلی گرم بر لیتر IBA بهترین نتایج را نشان دادند. حداکثر افزایش طول ساقه گیاهچههای باززایی شده در محیطی با 2 میلی گرم بر لیتر BA و 0.5 میلی گرم بر لیتر IBA مشاهده شد. در مورد ریزنمونهها اپیکوتیل ها در تمامی تیمارها برتری محسوسی را از نظر باززایی نسبت به هیپوکوتیلها نشان دادند. شاخههای تولیدی سپس به محیط ریشهزایی حاوی غلظتهای مختلف IBA و NAA منتقل شدند که بهترین ریشهها در محیط NAA با غلظت 0.5 میلی گرم برلیتر ایجاد شدند در حالیکه طویلترین و طبیعیترین ریشهها در محیط بدون اکسین تولید شدند.

کلیدواژه ها

پرتقال محلی مازندران، کشت بافت، تکثیر درون شیشهای، هورمون، باززایی

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.