شواهد پتروگرافی و ژئوشیمیایی تیپ های مختلف دولومیت، بافت و فابریک آنها در مخزن آسماری، میدان نفتی شادگان

  • سال انتشار: 1403
  • محل انتشار: دوفصلنامه رسوب شناسی کاربردی، دوره: 12، شماره: 23
  • کد COI اختصاصی: JR_PSJBA-12-23_007
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 82
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

آرمین امیدپور

مناطق نفت خیز جنوب

رقیه فلاح بگتاش

گروه حوضه های رسوبی و نفت، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

سید رضا موسوی حرمی

دانشگاه فردوسی مشهد

چکیده

مخزن آسماری به سن الیگوسن – میوسن در میدان شادگان از سنگ آهک و دولوستونهای متخلخل در تناوب با ماسه سنگها و شیلها با ضخامت ۴۰۰ متر تشکیل شده است. دولومیتی شدن به عنوان مهم ترین فرآیند دیاژنتیکی، توالی مخزن آسماری را تحت تاثیر قرار داده و در نتیجه نقش اصلی در شکل گیری ساختار فضاهای منفذی، ظرفیت جریان نهایی و ناهمگنی مخزن آسماری بازی کرده است. انواع تیپ دولومیتهای شناسایی شده براساس ویژگیهای ژئوشیمیایی و بافتی به ویژه اندازه و شکل بلور عبارتند از: D۱: بسیار ریز بلور و حفظ کننده فابریک، D۲: ریز تا متوسط بلور و حفظ کننده فابریک، D۳: متوسط تا درشت بلور و مخرب فابریک، D۴: درشت بلور یا زین اسبی. دو نوع فابریک تحت عنوان دولومیتی شدن انتخاب کننده فابریک و فراگیر شناسایی شد. براساس رده بندی بافتی، ۶ بافت شامل ایدیوتوپیک، هیپ ایدوتوپیک یا ایدیوتاپیکS-، زنوتوپوپیک یا غیر صفحه ای-A، ایدیوتاپیک C-یا صفحه ای-C، پورفیروتوپیک و پوئی کیولوتوپیک برای بلورهای دولومیت شناسایی شد. میانگین تمرکز استرانسیوم در نمونه های دولومیتی ۴۸۳ پی پی ام و میانگین تمرکز سدیم ۱۶۱۸ پی پی ام است که حاکی از مقادیر غنی شده استرانسیوم و سدیم در این نمونه هاست. مقدار میانگین آهن در نمونه های دولومیتی ۳۱۱۱ پی پی ام و میانگین تمرکز منگنز ۱۱۱ پی پی ام است. دولومیت (D۱) با محتوی آهن و منگنز پایین ممکن است طی مراحل اولیه دیاژنز در یک محیط اکسیدان تشکیل شده باشند. مقادیر بالای آهن و منگنز در دولومیت های D۳ و D۴ نشان دهنده ته نشینی در یک محیط احیایی طی مراحل تدفین کم عمق تا نسبتا عمیق است.

کلیدواژه ها

مطالعات پتروگرافی, دولومیت حفظ کننده فابریک, دولومیت مخرب فابریک, الیگوسن-میوسن, حوضه رسوبی زاگرس

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.