بررسی مقایسه دستور موقت و تامین خواسته

  • سال انتشار: 1403
  • محل انتشار: هشتمین کنفرانس بین المللی فقه، حقوق، روانشناسی و علوم تربیتی در ایران و جهان اسلام
  • کد COI اختصاصی: ICJLP08_084
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 2075
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

سحر رشتیان بابلی

دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه شمال آمل

چکیده

دستور موقت و تامین خواسته ، دو اقدام احتیاطی هستند که در قانون آیین دادرسی مدنی پیش بینی شده اند تا اجرای حکمی که در آینده صادر می شود با مشکلی مواجه نشود. این دو نهاد از جهاتی شبیه یکدیگرند: هر دو، نوعی اقدام احتیاطی هستند، برای طرح هر کدام از آنها، صرف تقدیم درخواست کافی است ، در صورت پذیرش درخواست ، دادگاه در هر دو مورد مبادرت به صدور قرار می کند و هزینه دادرسی هر دو درخواست ، یکسان است (هزینه دعاوی غیرمالی ). از جهاتی بین این دو نهاد تفاوت وجود دارد: دستور موقت فقط در اموری که فوریت دارد، صادر می شود ولی قرار تامین خواسته چنین محدودیتی ندارد و در صورت وجود شرایط قانونی ، دادگاه مکلف به صدور آن است اگرچه موضوع، فوریت نداشته باشد. موضوع دستور موقت ممکن است توقیف مال، انجام عمل یا منع از انجام عمل باشد ولی موضوع تامین خواسته ، صرفا توقیف مال است . دستور موقت ، قابل اعتراض در دادگاه صادرکننده دستور نیست ولی قرار تامین خواسته ظرف ده روز از تاریخ ابلاغ، قابل اعتراض در دادگاه صادرکننده قرار می باشد.

کلیدواژه ها

دستور موقت . تامین خواسته . توقیف .

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.