مروری بر مکاتب تارنوازی در موسیقی ایرانی
- سال انتشار: 1402
- محل انتشار: اولین کنفرانس ملی مطالعات میان رشته ای در ادبیات و هنرهای کاربردی، موسیقی، نمایش و سینما
- کد COI اختصاصی: DSBM01_004
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 265
نویسندگان
دانش آموخته مقطع کارشناسی ارشد (استعدادهای درخشان) نوازندگی موسیقی ایرانی، دانشگاه هنر تهران، ایران
کاندیدای دکتری تخصصی پژوهش هنر، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
چکیده
بی گمان تار مهمترین ساز سنتی و ملی ایران است، چرا که شکل گیری و تدوین و انتقال معتبرترین و فراگیرترین ردیف موسیقی ایرانی با این ساز صورت گرفته است. اکثر نوازنده های این ساز در صد سال اخیر، یعنی از تاریخ پیدایش و تحول ضبط تاکنون موسیقی دانانانی موثر در روند کلی آموزش و شکل گیری سبک ها و فرم های جدید موسیقایی بوده اند. همچنین هنرمندان شاخص و ممتازی که اولین فعالیت های هنری در عرصه های گوناگون موسیقی را انجام داده اند همگی از نوازندگان تار بوده اند، مانند میرزا عبدالله (تدوین ردیف)، آقا حسینقلی، علی اکبر شهنازی (تدوین ردیف عالی با تکنیک های ویژه تار)، درویش خان، نی داوود، علینقی وزیری (تئوری موسیقی و تعریف اولین دستور آموزش) و موسی معروفی (نت نگاری ردیف). بدیهی است که وجود شیوه های مختلف تارنوازی در موسیقی ایران نیازمند تفکر و تحول تدریجی توسط استادان فن است که با اعمال دیدگاه های استادانه در نوازندگی خود در خلق شیوه های نوین تارنوازی پوشیده اند. در این مقاله با روش پژوهش مروری به مکاتب تارنوازی در موسیقی ایرانی پرداخته شده و تلاش گردیده تا به کلیات شیوه های اجرایی تار توسط اساتید صاحب سبک پرداخته شود. روش جمع آوری مطالب نیز به روش کتابخانه ای بوده است.کلیدواژه ها
تارنوازی، مکاتب تارنوازی، موسیقی ایرانی، نوازندگیمقالات مرتبط جدید
- حواس پرتی، عدم توجه به درس ، انزوا، اضطراب، کم رویی و اعتماد به نفس در دانش آموزان
- بررسی ، تحلیل و نقد آثار شاخص سینمایی محمد حسین مهدویان ( مطالعه موردی فیلم های آخرین روزهای زمستان ، ایستاده در غبار ، لاتاری و ماجرای نیمروز )
- ضرورت و اهمیت تئاتر در ایران
- جستجوی نگاه زن ستیزانه در سه گانه لورکا (عروسی خون، یرما و خانه برناردا آلبا) با تکیه بر آرا سیمون دوبووآر
- پالت رنگی در آثار وس اندرسون و رابطه آن با محتوا
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.