مفاخره در شعر شاعرا ن گروه تلفیق
- سال انتشار: 1391
- محل انتشار: ششمین همایش پژوهشهای ادبی
- کد COI اختصاصی: LRC06_119
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 3843
نویسندگان
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان
دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان
چکیده
مفاخره در ادب فارسی یکی از فنون شعری است و کمتر شاعری است که به این فن نپرداخته باشد بنای مفاخره اغراق در باب صفات نیکو و ذکر اعمال پهلوانی،و شعری است که شاعران در آن مآثرو مناقب خود و اجدادش و یا برتری قوم و قبیله اش را برمیشمارند و بدانها فخر و مباهات کنند کسانی که دست به مفاخره زده اند به دو گروه حرفه ای و غیر حرفه ای تقسیم می شوند شاعران غیر حرفه ای کسانی هستند که برای معاش دست به مدح سلاطین و خود ستایی کرده اند ،و شاعران حرفه ای کسانی هستند که بر حکم ذوق و قریحه ی شاعرانه برای بیان احساسات و عواطف خود از آن استفاده کرده اند . مفاخره یکی از ویژگیهای شعر قرن هشتم است. که از دوره های اولیه ی رواج و گسترش زبان و ادب پارسی تا این قرن شدت بیشتری داشته است شاعران گروه تلفیق هم به مانند دیگر شاعران از این فن استفاده کرده اند که سرآمد آن ها و معتدل ترین شاعر در این زمینه حافظ است. این میل باطنی در شاعران قرن هشتم جلوه های گوناگونی دارد و هر کس به طریقی خاص آن را ابراز کرده است ولی از میان شاعران گروه تلفیق حافظ در اکثر غزلیات به ویژه در بیت آخر و تخلص، سخنان خود را بالاتر از دیگران می داند .که مفاخره ی او بسیارهنرمندانه است و اوست که حقیقت نمایی در لطیف ترین و مؤثرترین و پرسوز ترین غزل های او دیده می شود . در این مقاله مفاخره را در بین یازده تن از شاعران گروه تلفیق مورد بررسی و تحلیل قرار می دهد و خواننده در می یابد که کدام یک از این شاعران توانسته است این فن را هنرمندانه تر به کار برد و هر کدام از این شاعران به چه صورت از مفاخره استفاده کرده است.کلیدواژه ها
مفاخره ،گروه تلفیق ، قرن هشتم ، حافظمقالات مرتبط جدید
- نقش ادبیات حماسی در تقویت هویت ملی دانش آموزان دختر متوسطه اول شهرستان بیله سوار
- تبیین مبانی آشپزی با تاکید بر اصول فکری مکتب مینی مالیسم
- شخصیت پردازی در رمان “شروع یک زن“ فریبا کلهر
- تصویر یا ایماژ در اشعار علوی سرایندگان معاصر
- Exploring Neurolinguistics Approaches to employ the Power of the Mind in Learning New Languages
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.