لیلا امینی جاوید - کارشناسی ارشد مشاوره و راهنمایی، دانشگاه الزهرا(س).
طیبه زندی پور - استاد دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه الزهرا(س)
جهانگیر کرمی - دانشیار دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه رازی کرمانشاه

این تحقیق با هدف بررسی اثر­بخشی آموزش هوش معنوی، بر افسردگی و شادکامی دانش­آموزان دختر سال اول متوسطه انجام شد طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با روش پیش­آزمون- پس­آزمون با گروه کنترل و مرحله پیگیری بود.جامعه آماری شامل کلیه دانش­آموزان دختر سال اول متوسطه شهرکرمانشاه درسال تحصیلی۱۳۹۲بود. با روش نمونه­گیری خوشه­ای یک دبیرستان انتخاب و از جمعیت ۱۲۷نفری دانش­آموزان سال اول دبیرستان مذکور، ۶۴ نفر که نمره بین ۵ تا ۳۹ را درآزمون افسردگی بک و نمره شادکامی زیرخط برش (۴۲-۴۰) مقیاس شادکامی آکسفورد راکسب نمودند، انتخاب شده و پس از همتا­سازی به تصادف در دو گروه ۳۲ نفری آزمایش و کنترل گمارده شدند. آموزش هوش معنوی برای گروه آزمایش، طی ۹ جلسه۱۲۰دقیقه­ای برگزار گردید. پس از اجرای جلسات آموزشی میزان افسردگی و شادکامی هر دو گروه مجدد سنجیده شد. به­منظور بررسی پایداری اثر آموزش، ۲ماه بعد هر دو گروه مورد پیگیری قرار گرفتند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که ارتباط منفی معناداری بین هوش معنوی و افسردگی و ارتباط مثبت و معناداری بین هوش معنوی و شادکامی وجود دارد (۰۰۱/۰P<). این یافته نشانگر آن است که با ارتقای هوش معنوی ازطریق آموزش، افسردگی دانش­آموزان کاهش و شادکامی آن­ها افزایش می­یابد. هم­چنین آموزش­ها با فاصله زمانی دو ماه نیز پایدار بود.

آموزش هوش معنوی, افسردگی, شادکامی, دانش آموزان, دختر