پسمانهای حاصل از نیروگاههای انرژی هسته ای و چگونگی آمایش و تثبیت بمنظور دفن آنها با رعایت نکات زیست محیطی

  • سال انتشار: 1383
  • محل انتشار: هفتمین همایش ملی بهداشت محیط
  • کد COI اختصاصی: NCEH07_118
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 931
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

سیدحسین امیدیانی

عضو هیئت علمی دانشکده علوم قرآنی تهران و عضو پیوسته انجمن فیزیک و انر

ایرج بیات

مشاور بازنشسته معاونت سوخت سازمان انرژی اتمی ایران و مدیر گروه آلودگ

چکیده

یکی از مسائل مهم در زمینه بکارگیری تکنولوژی هسته ای و استفاده از انرژی هسته ای تولید شده و همچنین بازیابی سوخت های مصرفی در نیروگاههای اتمی بررسی، کنترل، جمع آوری، نگهداری، آمایش، تثبیت و بالاخره دفن پسمانهای مواد رادیواکتیو (که بصورت مایع، امد و گاز تولید می شوند) می باشد. این پسمانها با مقادیر مشخصی در نتیجه فعالیت مراکز تحقیقاتی، پزشکی، صنعتی و عمدتاً چرخه سوخت های هسته ای تولید می گردد که بایستی با روشهای صحیح و منطبق با استاندارهای آزانس بین المللی انرژی (IAEA)، کنترل و جمع آوری شده و پس از آمایش، دفن و دورریزی شوند. آمایش پسمانها ی مایع در تأسیسات پسمانداری به روشهای گرماتوگرافی، تبادل یونی، هم رسوبی، رسوب گیری و تبخیر انجام می گیرد. از این روشها می توان بطور مستقل برای رفع آلودگی و کاه حجم پسمانها با توجه به نوع رادیونوکلوئیدها، میزان اکتیویته در ترکیب شیمیایی آن استفاده کرد. رادیونوکلوئیدها را پس از جداسازی از پسمان مایع که با کاهش حجم بالایی همراه است جهت عدم ورود آنها به محیط زیست و آبهای زیرزمینی در سیمان، قیر و شیشه تثبیت می کنند. این پسمانها محتوی رادیونوکلوئیدها با نیمه عمر بالا و متوسط بوده که بیشترین مقدار آن در باز فرابری سوختهای مصرف شده ایجاد می شود. بعلت سمیت شدید رادیوبیولوژیکی رادیونوکلوئیدهای موجود در اینگونه پسمانها آمایش و امدسازی جهت جلوگیری از پخش آنها به محیط زیست ضروری بنظر می رسد. مهمترین رادیونوکلوئید موجود در پسمانهای مایع حاصل از بازفرابری سوخت های مصرف شده در راکتور سزیم – 137 می باشد. این رادیونوکلوئید ضمن شکافت هسته اورانیم -235 با راندمان 6/26 درصد در سوخت هسته ای تولید می شود. حلالیت آن در آب بی اندازه بالاست و درصد آلودگی آبهای جاری زیرزمینی نسبت به این رادیونوکلوئید از طریق چرخه مواد غذایی می تواند داخل بدن انسان شده عوارض ناگواری را بوجود آورد. مادر این پژوهش ضمن اشاره مختصر به روشهای آمایش و تثبیت پسمانهای هسته ای به روشهای مناسب از جمله روش کلوماتوگرافی جداسازی سزیم -137 از پسمان مایع بمنظور تثبیت این رادیونوکلوئید و جلوگیری از مهاجرت آن به محیط زیست خواهیم پرداخت.

کلیدواژه ها

پسمان هسته ای، آمایش، رادیواکتیو، کروماتوگرافی، آمونیوم مولیبدن فسفات، رادیونوکلوئید

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.