بررسی تطبیقی الگوهای مدیریت رشد شهری در کلان شهرشیراز
عنوان مقاله: بررسی تطبیقی الگوهای مدیریت رشد شهری در کلان شهرشیراز
شناسه ملی مقاله: JR_JUPM-10-39_007
منتشر شده در در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_JUPM-10-39_007
منتشر شده در در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
فهیمه نامور حقیقی شیرازی فرد - گروه شهرسازی واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد؛ ایران
خلیل حاجی پور - گروه شهرسازی، واحد نجف آباد؛ دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد؛ ایران. شهرسازی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
امیر حسین شبانی - گروه شهرسازی، واحد نجف آباد؛دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد؛ ایران
محمود محمدی - گروه شهرسازی، واحد نجف آباد؛ دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد؛ ایران. گروه شهرسازی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان، ایران
خلاصه مقاله:
فهیمه نامور حقیقی شیرازی فرد - گروه شهرسازی واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد؛ ایران
خلیل حاجی پور - گروه شهرسازی، واحد نجف آباد؛ دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد؛ ایران. شهرسازی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
امیر حسین شبانی - گروه شهرسازی، واحد نجف آباد؛دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد؛ ایران
محمود محمدی - گروه شهرسازی، واحد نجف آباد؛ دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد؛ ایران. گروه شهرسازی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان، ایران
رشد روزافزون جمعیت در کلان شهرها باعث گسترش افسارگسیخته شهرها و پراکنده رویی شده است که در نقطه مقابل رشد هوشمند و توسعه درون زا قرار دارد. شهر شیراز دارای ۱۷۰۰ هکتار بافت فرسوده و ناکارآمد و حدود ۴۵۰ هکتار اراضی بایر و رها شده در داخل شهر است. وسعت این مقدار از بافتهای نیازمند توجه، لزوم به کار گیری توسعه درونزا و ابزارهای دستیابی به آن را نمایان میسازد. هدف این پژوهش بررسی تطبیقی سیاست های مدیریت رشد شهری (سیاست های بیرونی مدیریت رشد و سیاست های درونی مدیریت رشد) جهت شناسایی بهترین سیاست درونی مدیریت رشد در شهر شیراز میباشد. بدین منظور در پژوهش از ترکیب مدل های تاپسیس و فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP-TOPSIS) استفاده شده و تعیین امتیازها با استفاده از روش نمونه گیری متوالی و نظرسنجی خبرگان در قالب مدل دلفی دومرحله ای و با استفاده از نظرات ۱۷ نفر از کارشناسان و مدیران شهری شیراز بوده است. نتایج نشان می دهد که سیاست های بیرونی مدیریت رشد به علت تاثیر کلان و گستردگی مساحت تحت تاثیر به طور کل از اولویت بالاتری برای مدیریت شهری برخوردار است. مانند: ایجاد کمربند سبز شهری (۰.۶۹)، اعمال محدوده رشد شهری (۰.۶۹) که هر دو رتبه دوم و محدوده خدمات شهری (۰.۶۳) که رتبه سوم اولویت را کسب کردهاند و در مرحله بعد سیاست های درونی مدیریت رشد قرار دارند که تاثیرگذارترین آنها، تنظیم مجدد زمین (۰.۷۵) با رتبه اول میباشد و سایر سیاست های درونی مدیریت رشد نظیر طرح های جامع الزام آور، انتقال و خرید حق توسعه، مشوق های تراکمی و افزایش مسکن، همکاری ها و توافقات درون محلی و برنامه ریزی اشتراکی، هزینه تاثیر توسعه و مقررات هم زمان و مالیات ویژه و ابزار تامین مالی در رتبههای چهارم به بعد قرار دارند.
کلمات کلیدی: سیاست های مدیریت رشد شهری, تنظیم مجدد زمین, فرایند تحلیل سلسله مراتبی, مدل تاپسیس, شهر شیراز
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1909401/