میثم شیرزاده گرمی - کارشناس ارشد سازه- مدرس دانشگاه فنی و حرفه ای رازی اردبیل
ابراهیم اشرفی پیله رود - کارشناس ارشد سازه- مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد پارس آباد
هوشیار ایمانی کله سر - استادیار گروه سازه – عضو هیات علمی دانشگاه محقق اردبیلی

هدف علوم مهندسی دسترسی به طرح بهینه اقتصادی توام با ضریب ایمنی بالا می باشد. در راستای طراحی بهینه سازههای فولاد ی، مبح ث دهم مقررات ملی ساختمان، روش طراحی حدی را علاوه بر روش تنش مجاز مطرح کرده است. در این مقاله هدف مقایسه ضرایب اطمینان و مقدار مصالح مصرفی دردو روش طراحی حدی و تنش مجاز به ازای نسبت های متفاوت بار زنده به بار مرده می باشد. مطالعات در مورد اعضای کششی، فشاری و خمشی با مقطع فشرده و اتکای جانبی انجام گرفته است. با توجه به نتایج حاصل، میزان صرفه جویی در فولاد مصرفی در روش حدی نسبت به روش تنش مجا ز به ویژه برای نسبتهای کمتر بار زنده به مرده (L/D) چشمگیر و قابل توجه میباشد

طراحی سازه های فولادی ، طراحی حدی LRFD) طراحی تنش مجازASD) نسبت بار زنده به بار مرده ، طرح اقتصادی